வேண்டாம் சார்.. நீங்கள்.. ஐயோ..!!

தீபிகா தேர்வு எழுதிக்கொண்டிருந்தாள். அன்று கணிதத் தேர்வு.

அனைவருக்கும் வினாத்தாள் கொடுக்கப்பட்டது. அவள் கணிதத்தில் கொஞ்சம் “வீக்”. இதுவரை எழுதிய தேர்வுகளில் நாற்பது மார்க்கை தாண்டியதில்லை.

இன்று அவள் எழுதுகின்றது முக்கியமான தேர்வானதால், அவளுக்குள், “நான் பாஸ் ஆவேனோ..?” என்ற பயம்.

ஆகவே அன்று காலையில், தீப்பெட்டி அளவிலான ஒரு சின்ன துண்டு காகிதத்தில் சில கணித சூத்திரங்களை எழுதி தன் காலுறைக்குள் மறைத்து வைத்திருந்தாள்.

தேர்வை கண்காணித்து கொண்டிருந்த ஆசிரியர் பாண்டியன், தன்னுடைய மேஜையில் அமர்ந்ததும், மெதுவாக அந்த பிட்டுத் தாளை எடுத்து தன் வினாத்தாளினடியே வைத்துக்கொண்டாள்.

அந்த அழகான பிகர், தன்னுடைய தலையை பரீட்சை தாளின் மேல் கவிழ்த்தி மும்முரமாய் எழுதிக்கொண்டிருக்க, தனக்கு பின்னால் வந்து நின்றுகொண்டிருந்த பாண்டியன் சாரை கவனிக்கவில்லை.

திடீரென ஒரு கை வந்து அந்த துண்டுத்தாளை எடுக்க, அவளுடைய கண்கள் அச்சத்தால் அகல விரிந்தது.

“பரீட்சை முடிந்தும், என்னை வந்து பார்” என்ற பாண்டியன் அந்த துண்டு சீட்டுடன் கடந்து சென்றார்.

சுற்றி இருந்த மாணவர்கள் எவரும் இதை கவனிக்க கூட இல்லை. கண் இமைக்கும் நேரத்திற்குள் எல்லாம் நடந்து முடிந்திருந்தது. பரீட்சை முடிந்து அனைவரும் வெளியே சென்றதும், தீபிகா பாண்டியன் சாரின் அறையில் நின்று கொண்டிருந்தாள்.

“சாரி சார். தெரியாமல் செஞ்சுட்டேன்..!! இந்த ஒரு தடவை என்னை விட்டுவிடுங்கள் ப்ளீஸ்..”

“நீ என்ன செஞ்ச..? புரியும்படி சொல்..!!” என்று அதட்டினார் பாண்டியன்.

“நான் பரிட்சையில் பிட் அடித்து விட்டேன் சார்.. என்னை மன்னித்து விடுங்கள்”

“நீ என் கணிதத் தேர்வில் பிட் அடித்தாய் இல்லையா தீபிகா..?”

“ஆமா..” என்றாள் மெல்லிய குரலில்.

பாண்டியன் உடனே தன் மேஜையில் உள்ள டிராயரை திறந்து ஒரு சின்ன வாக்மேனை எடுத்தார். அதில் உள்ள கேசட்டை ரிவைன்டுசெய்து பின் ப்ளே பட்டனை அழுத்தினார்.

தீபிகாவின் தன் தவறை ஒப்புக்கொண்ட குரல் அந்த அறை எங்கும் ஒலித்தது. உடனே தீபிகாவுக்கு மேலும் பயம் தொற்றிகொண்டது.

“ஏன்ன்.. அதை பதிவு செஞ்செங்க சார்..?” தீபிகா கேட்டாள்.

“ஆதாரம்..!! நீ பிட் அடித்ததற்கு..” என்றார் மகிழ்ச்சியாக.

தீபிகாவுக்கு அந்த பேச்சு சரியாக படவில்லை. அதை தொடர்ந்து அங்கு நடந்த உரையாடலை அவள் சற்றும் விரும்பவில்லை.

“உனக்கு ரெண்டு சாய்ஸ் தருகிறேன், தீபிகா..!!” மிரட்டினார் பாண்டியன்.

“நான் இந்த பிட்டுத் தாளையும், டேப்பையும் எடுத்துகிட்டு நேரே தலைமை ஆசிரியர் அறைக்கு போகலாம். அங்க உன்னோட அப்பா அம்மாவை கூப்பிடுவோம். அவர்கள் வந்ததும் நீ பிட் அடித்த விஷயத்தை சொல்லி உனக்கு கணிதத்தில் முட்டை மார்க் கொடுக்க முடியும். பின் கிளாசிலேயே இன்னொரு வருஷம் படிக்க வேண்டி இருக்கும்..”

ஒரு நீண்ட பெருமூச்சுடன் தொடர்ந்தார் பாண்டியன்,

“இல்லையென்றால்.. உன் தவறுக்கு பரிகாரம் ஒன்று இருக்கிறது. நீ இன்று மாலை ஸ்கூல் விட்டதும் என்னுடைய அறைக்கு வந்துவிடு. நான் உனக்கு தனிவகுப்புகள் (டியுசன்) எடுக்க போகிறேன். நான் சொல்லுகிறபடி எல்லாம் நீ நடந்தால் உனக்கு இந்த பரிட்சையில் 80 மார்க் போட்டு பாஸ் ஆக்குவேன். முடிவு உன் கையில்தான் இருக்கிறது..”

தீபிகாவால் அந்த நேரத்தில் தெளிவாக சிந்திக்க முடியவில்லை. தான் ஏதோ பெரிய ஆபத்தில் சிக்கிக்கொண்டதாக அவள் உள்ளுணர்வு கூறியது. அவளுக்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை. வார்த்தைகள் தொண்டை வரைக்கும் வந்து அங்கேயே சிக்கி கொண்டது.

“எனக்கு கொஞ்சம் அவகாசம் கொடுங்கள், யோசித்து சொல்கிறேன்..” என்று கூற நினைத்தவள் வெறுமனே தலையை மட்டும் ஆட்டினாள்.

பாண்டியன் புன்னகைத்தார். மணி துளிகள் வேகவேகமாக கடந்து கொண்டிருந்தது. தீபிகாவின் எண்ணமெல்லாம், தான் எப்படி இந்த சிக்கலான நிலைமையில் மாட்டிக்கொண்டோம் என்று. நான் இனிமேல் தினமும் கடினமாக படித்து அடுத்த தேர்வில் நல்ல மதிப்பெண்கள் பெற்றால் பாண்டியன் என்னை விட்டு விடுவாரோ என்று நினைத்தாள்.

ஆனால் பாண்டியன் தன்னை எதற்கு சந்திக்க விரும்புகிறார் என்று அவளுக்கு புரியவில்லை.

இதை யோசிக்கையில் லேசாக தலை வலித்தது. “ஒருவேளை மற்ற ஆண்களைப்போல வேறு எதுவும் எதிர்பார்கிறாரோ..?” என்ற எண்ணம் தோன்றியது.

“அவர் தனிவகுப்பு எடுப்பதாகத்தான் கூறினார்” என்று தன் மனதோடு சொல்லிக்கொண்டாள். “ஆனாலும் அவருக்கு அப்படி ஒரு கேவலமான புத்தி இருக்கவும் செய்யலாம்..!!” என்று ஒரு எண்ணமும் வரத்தான் செய்தது.

அன்று மாலை நான்கு மணி. மாணவர் அனைவரும் தம்தம் வீட்டுக்குச் சென்று விட்டனர். வராண்டா அமைதியாக இருந்தது. அவள் கால்கள் பாண்டியனின் அறையை நோக்கி நடந்து கொண்டிருந்தது. கதவின் மேல் ஒரு பலகை “திரு.பாண்டியன் M.Sc., M.Phil., கணித ஆசிரியர்” என்று கொட்டை எழுத்தில் கூறியது.

கதவு லேசாக திறந்திருந்தது. கதவை லேசாக தள்ளி பாண்டியன் உள்ளே இருக்கிறாரா என்று எட்டி பார்த்தாள். தன் நாற்காலியில் மேஜையின் பின்பாக அமர்ந்திருந்த பாண்டியன் தலையை உயர்த்தி பார்த்தார்.

“ம்ம்.. தீபிகா..!! உள்ளே வா..” என்று புன்சிரிப்புடன் கூவினார்.

அந்த அழகிய இளம்பெண் தன் அறைக்குள் நுழைவதை கண்களுக்குள் வாங்கி ரசித்தவாறே, “கதவை சாத்திவிடு. யாராவது வந்து தொந்தரவு செய்து கொண்டிருப்பார்கள்..” என்றார்.

அவள் மெளனமாக திரும்பி கதவை சாத்தி தாளிட்டாள்.

“கடவுளே.. இவள் இவ்வுளவு அழகாக இருக்கிறாளே..!!” என்று தனக்குள்ளாக நினைத்து கொண்டார்.

ஒரு சிறிய நடுக்கத்துடனும், முகத்தில் அச்சத்தோடும் பாண்டியனை நோக்கி நடந்தாள்.

“ஏன் உம்மென்று முகத்தை வைத்திருக்கிறாய்.. கொஞ்சம் சிரியேன்..!!” என்றபடி அவள் கண்களுக்குள் கூர்மையாக நோக்கினார்.

தீபிகா தன் அச்சத்தை மறைத்து சிரிக்க முயன்றாள். பாண்டியன் தன் கண்களால் அவளை மேலேயும் கீழேயும் பார்த்தார். அவர் தன் பார்வையால் தன்னை தீண்டுவதைப் போல உணர்ந்த தீபிகாவின் உடல் கோபத்தால் அதிர்ந்தது.

“அமைதியாக இரு.. ஏன் பதற்றமாக இருக்கிறாய்..?” என்ற பாண்டியன், “இங்கே கிட்டே வா தீபிகா, நான் ஒன்றும் உன்னை கடித்து தின்றுவிட மாட்டேன்..!!” என்று கேலியாக சிரித்தபடி தன் கையை அவளை நோக்கி நீட்டினார்.

தீபிகா அசையாமல் அவர் முகத்தையே உற்றுப் பார்த்துக்கொண்டு நின்றாள். “இங்கே நிற்பதா, இல்லை ஓடிப் போய்விடலாமா..?” என்று தோன்றியது அவளுக்கு.

பாண்டியன் பருமனாக, முன்னந்தலையில் பளபளவென்று வழுக்கையோடு இருந்தார். அவருக்கு தன் அப்பாவின் வயது இருக்கும்.

“இவர் போய்… எப்படி தவறாக நடந்து கொள்ள முடியும்..?” அந்த சமயத்தில் பாண்டியனின் தோற்றமே அவளுக்கு அசிங்கமாகத் தோன்றியது.

ஆனாலும் வேறு வழியின்றி பாண்டியனின் அருகே சென்று அவர் கைக்குள் தன் சின்னக்கையை வைத்தாள். அவள் கூந்தலில் இருந்து வந்த சென்ட் வாசனை பாண்டியனின் நாசியை துளைத்தது.

“பொறுமையாக இரு, பாண்டியன்..!!” என்று தனக்குத்தானே சொல்லி கொண்டார்.

“நீ அழகாக இருக்கிறாய், தீபிகா..!!” என்று மெல்லிய குரலில் கூறினார்.

“ஆஹ்..” ஏதோ சொல்ல முயன்று தோற்றுப்போன தீபிகா தலை குனிந்தாள்.

தன் விரல்களால் அவள் நாடியை தொட்டு நிமிர்த்திய பாண்டியன், “எங்கே அந்த அழகான உன்னுடைய சிரிப்பை ஒரு தடவை காட்டு பார்போம்..” என்று கிண்டல் செய்தார்.

அவள் வேண்டாவெறுப்பாக சிரிக்க முயன்றாள். அவர் ஒரு நிமிடம் வரைக்கும் தன் கண்களால் அவள் அழகை அப்படியே பருகினார். தீபிகாவின் கண்கள் கோபத்தால் சிவந்தன. அவள் முகம் இறுக்கமாகி பல்லை கடித்து கொண்டாள்.

“கோபம் வந்தால் இவள் ஒரு புலியைப் போல சண்டை போடுவாள் போல.. இல்லை.. இல்லை.. புலியைப்போல ஒழ்க்கவும் செய்வாள்..!!” என்று மனத்திற்குள் எண்ணி சிரித்துக்கொண்டார் பாண்டியன்.

தன் இருக்கையில் சாய்ந்தவாரே, “உன் வளைவுகள் மிகவும் அற்புதமாக இருக்கிறது..!!” என்ற பாண்டியன் வெடுக்கென்ன தன் கையை அவள் பாவாடைக்குள் விட்டார்.

என்ன நடக்கிறது என்று தீபிகா நிதானிப்பதற்குள், அவள் கணித ஆசிரியரின் “கை” அவளது பெண்மை பிரதேசத்தை ஜட்டியினுாடே மேலும் கீழுமாய் தடவிக்கொண்டிருந்தது.

“நல்லா இருக்கு தீபிகா..” என்று முணுமுணுத்தார்.

“ஏய்ய்.. நிறுத்த்து..!!” என்று குமிறிய தீபிகா, தன் கால் விரல்களில் எம்பி நின்று பாண்டியனின் கையை தவிர்க்க முயன்றாள்.

ஆனால் தன் வலிய கையை அவளது உள்ளந்தொடைக்குள் நுழைத்து, மறு கையால் அவள் இடுப்பை பற்றி அவளை ஆடாமல் நிறுத்தினார். அந்த இரும்பு பிடியிலிருந்து தீபிகாவால் நகர முடியவில்லை.

அவளுடைய மிருதுவான தொடைகளுக்கு இடையே காணப்பட்ட இனிய வெப்பத்தில் சொக்கின பாண்டியன், இரண்டு விரல்களை அவள் சுரங்கத்துக்கு நேரே வைத்து அழுத்தினார்.

“ஐயோ..!! வேண்டாம்..” பயத்தாலும் அவமானத்தாலும் கத்தினாள் தீபிகா.

“ஏன் இப்படி கத்துற தீபிகா..? நீ இதுவரைக்கும் அங்கே தொட்டதே இல்லையா என்ன..?” அன்று அவளை அமைதிப்படுத்தினார் பாண்டியன்.

தீபிகாவுக்கு இப்போது அழுகை வருவதுபோல் இருந்தது.

“இல்லை.. நான்..” என்றாள் அழுகிற குரலில்.

ஆனால் மனதுக்குள், “நான் பெரிய பெண், அழக்கூடாது..!!” என்று தன்னை அடக்கிக்கொண்டாள்.

“இது என்ன, தீபிகா கண்ணு அழலாமா..?” என்ற பாண்டியன் அவளை தன்னை நோக்கி திருப்பினார்.

அவள் முகம் வெட்கத்தால் நிரம்பி இருந்தது. ஒவ்வொரு முறை பாண்டியன் தீபிகாவை பார்க்கும்போதும் அவள் தன் முகத்தை திருப்பிக் கொள்வாள். கடைசியாக தன்னை பார்க்கும்படி பாண்டியன் அவளுக்கு கட்டளையிட வேண்டியதாயிற்று.

விருப்பமில்லாமல் பாண்டியனை பார்த்தாள். அவளுடைய கண்களில் பயமும் குழப்பமும் தெரிந்தது.

“இந்தப் பெண்களின் மனதை புரிந்துகொள்வது எவ்வுளவு கஷ்டமப்பா..!! ஒரு நிமிஷம் கர்வத்தோடு தன் அழகால் ஆண்களை அலைய வைக்கிறாள், மறுநிமிஷம் அழுகிற சின்னப் பிள்ளையைப் போலே நடந்து கொள்கிறாள்..” என்று சலித்து கொண்டார் பாண்டியன்.

“ரிலாக்ஸ் பண்ணு தீபிகா. நீ ஏன் இப்படி டென்ஷனா இருக்கிறன்னு எனக்கு புரியல..!!” என்ற பாண்டியன் அவள் தொடையிலுள்ள தசைகளை மசாஜ் செய்தார்.

அவளின் கெட்டியான சதையை பிசைந்தவாரே அவருடைய கை, அவளுடைய வெல்வெட் ஜட்டிக்கு நேரே சென்றது. பாண்டியன் சுவரில் தொங்கிய கடிகாரத்தை பார்த்தார். நாலரை என்றது. இன்னும் நிறைய நேரம் இருக்கிறது. ஆனால் எல்லாம் கொஞ்சம் மெதுவாக போய்க்கொண்டிருகிறது.

சீக்கிரமாக மேட்டருக்கு போக வேண்டும் என்று எண்ணிய பாண்டியனின் கைகள் அவள் ஜட்டியின் எலாஸ்டிக்கை தேடிக் கண்டுபிடித்தது.

“நீ கை அடித்திருக்கயா, தீபிகா..?” என்று சாதாரணமாக கேட்ட பாண்டியனை, அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தாள் தீபிகா.

“என்னனனது..?” என்று பிரிந்த அவளுடைய உதடுகளால் மேலும் பேச வார்த்தைகள் வரவில்லை.

“நீ சுய இன்பம் பெற்றிருக்கிறாயா..? அல்லது செக்ஸ் உறவு வைத்திருக்கையா தீபிகா..?”

“இல்லை.. நான்..” என்று அவமானத்துடனும், வெட்கத்துடனும் தலைகுனிந்தாள்.

“என்னை பார்த்து பேசு தீபிகா..!! ஆமாவா..?, இல்லையா..?”

தீபிகாவின் கண்கள் இப்பொழுது குளமாகியது. வார்த்தைகள் வரவில்லை.

“சரி.. நீ டைம் வேஸ்ட் பண்ணுகிறாய்” என்ற பாண்டியன், வெடுக்கென ஒரே இழுப்பில் அவளது ஜட்டியை அவிழ்த்தார்.

“காலைத் தூக்கு தீபிகா, இதை வெளியே எடுத்துடுவோம்..!!”

எல்லாம் வேகமாக நடந்திருந்தது. தான் தன் கணித ஆசிரியரின் முன்பாக ஜட்டியில்லாமல் நிற்கிறோம் என்பதை நம்ப முடியவில்லை அவளுக்கு. எல்லாம் பிரமைபோல இருந்தது.

“இந்தக் காலையும் தூக்கு..” என்ற பாண்டியனின் வார்த்தைகள் மனதின் தூரத்தில் எங்கோ கேட்பதுபோல இருந்தது.

இது ஒரு கெட்ட கனவாக இருக்குமோ என்று ஒருகணம் எண்ணினாள். ஒரு காலை தூக்கியதில் நிலை தடுமாறின அவளின் கைகள் தானாக பாண்டியனின் தோளை பற்றியது.

ஒன்றும் பேசாமல் தன் கால்களை தூக்கி அந்த ஜட்டியை எடுக்க உதவின தீபிகாவுக்கு எதையும் நம்ப முடியவில்லை. தன் சட்டை பட்டன்களை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்துக்கொண்டிருந்த பாண்டியனை பார்த்தபின் மீண்டும் சுயநினைவிற்கு வந்தாள். ஆனால் நிலைமை அங்கே எப்பவோ எல்லை மீறிவிட்டது.

“என்ன்ன..?” என்று பெருமூச்சுவிட்டவள், தன் பாவாடை நழுவி தன் குதிகாலினருகே விழுவதை செயற்கையாக பார்த்தாள்.

பின் தன் ஆசிரியர் பாண்டியனை பார்த்தாள். ஆனால் பாண்டியன் இப்பொழுது அவளை பார்க்க மறுத்தார். ஏனென்றால் அவருடைய கண்கள் வேறு எங்கேயோ இருந்தது.

இப்பொழுது தீபிகா வெறும் பிராவுடன் தன் கணித ஆசிரியரின் முன்பாக நின்று கொண்டிருந்தாள். அந்த பிராவின் கீழே அவளுடைய நாபி வழுவழுப்பாக வெள்ளையாக தடவதோன்றும்படி இருந்தது.

அதற்கும் சற்று கீழே பாண்டியன் கண்ட காட்சி அவரை மூச்சிரைக்க வைத்தது. அவருடைய கண்கள் அவளின் முக்கோண வடிவத் தங்கச் சுரங்கத்தின் மேல் பதிந்திருந்தது.

“ஆஹ்..!! என் தீபிகா.. தங்கக்கட்டி..!!” என்ற பாண்டியன் அதை அப்படியே மெய்மறந்து பார்த்தார்.

பதினைந்து வயதில் அவளுக்கு அங்கே சுருள் சுருளாக முடி விட்டிருந்தது. ஆனாலும் அவ்வுளவு அடர்த்தி என்று சொல்ல முடியாது. அந்த முடியின் ஊடாக அவளின் பெண்மை இதழ்கள் தெளிவாக தெரிந்தது.

பாண்டியனுக்கு அப்பொழுதே அந்த புதருக்குள் கையை விட்டு பிசைய வேண்டும் என்ற வெறி ஏற்பட்டது. ஆனாலும் பொறுமையாக செயல்பட வேண்டும் என்று தன்னை அடக்கிக்கொண்டார்.

“ப்ளீஸ்.. வேண்டாம் சார்.. என்னை விட்டு விடுங்கள்..!!” என்று கெஞ்சிய தீபிகா, தன் இரு கைகளாலும் தன் “பூ”வை மறைத்துக்கொண்டாள்.

ஒரு ஆண்மகன் அதை உற்று உன்னிப்பாய் பார்ப்பதை அவளால் தாங்க முடியவில்லை. அவள் தன் கால்களை ஒன்றாக அழுத்தி அதை மூடி, திரும்பி நின்று கொண்டாள். பாண்டியன் ஒன்றும் சொல்லவில்லை. அவர் அவளுடைய பின்பகுதியையும் பார்க்க விரும்பினார். அது மிகவும் அருமையாக இருந்தது.

எங்கே அவள் ஓடிப் போய்விடுவாளோ..? என்று அஞ்சிய பாண்டியன் அவளுடைய இடையை தன் ஒரு கையால் கெட்டியாக பற்றினார்.

“வெட்கப்படாதே செல்லம்..!!” என்ற பாண்டியன், தன் அடுத்த கையால் அவளுடைய புட்டத்தை பிசைந்தார்.

அது உருண்டையாக வெள்ளை வெள்லேரென மாமிசப் பந்தாக இருந்தது.

“நான் ஏற்கெனவே சொன்ன மாதிரி, நீ நல்ல பிகர் தீபிகா..!! உன்னை மாதிரி பெண்கள் தங்கள் உடம்பை குறித்து பெருமைப்பட வேண்டும், வெட்கப்படக் கூடாது..!!” என்று அவள் புட்டத்தை செல்லமாக கிள்ளினார்.

அந்த பால் நிறக்குண்டியின் இடையே உள்ள பள்ளத்தாக்கின் வழியே சென்ற இரண்டு விரல்கள் முன்புறமாக சென்று அவளது “பு”-வுக்குள் செல்ல முயற்சிக்க கூச்சத்தால் தீபிகா நெளிந்தாள்.

“கையை எடு தீபிகா..!!” இப்பொழுது கத்தினார் பாண்டியன்.

“ப்ளீஸ் சார்.. நான் இதைச் செய்ய முடியாது..!!” என்று அழுதாள் தீபிகா.

“உன்னால் எல்லாம் செய்ய முடியும்.. இப்போ கையை எடு..” என்று அவள் புட்டத்தில் ஒரு அறை விட்டார் பாண்டியன்.

“விர்ர்ர்” என்று வலித்தது அவளுக்கு. அவளுடைய குண்டிச் சிவந்து போனது. தன் கைகளை தன் மன்மத மேட்டினின்று நீக்கினாள்.

“இப்போ திரும்பு..” என்று அவள் குண்டியை பிடித்து அவளை தன் பக்கமாக திருப்பினார்.

“இப்பொழுது நான் என் கையை உனக்குள் விடப்போகிறேன். நீ ஆடாமல் அசையாமல் நிற்க வேண்டும். நான் உனக்கு வலிக்காதபடி செய்கிறேன்..!!” என்று சொல்லிவிட்டு அவளுடைய மிருதுவான புண்டையை பிசைந்தார்.

“வேண்டாம்.. நிறுத்துங்கள்..” என்று கதறினாள் தீபிகா. பின் தன் தொடைகளால் தன் புண்டையை மூடிக்கொண்டாள். ஆனால் இடையே மாட்டிக்கொண்ட பாண்டியனின் கைகள் அவள் புண்டைக்குள் நுழைந்தது.

அப்படி ஒரு மென்மையான புண்டையை பாண்டியன் இது வரைக்கும் யாரிடமும் பார்த்ததில்லை. உடனே தன் கையை கீழே கொண்டு வந்தாள் தீபிகா.

“கைய்ய எடு தீபிகா..! காலை அகலமாக விரி. இல்லையென்றால் வா, இப்பொழுதே தலைமை ஆசிரியர் அறைக்கு சென்று, நீ பிட் அடித்த விஷயத்தை சொல்லலாம்..!!”

“வேண்டாம் சார்.. நீங்கள்.. ஐயோ..!!” அவளுக்கு உலகமே சுற்றியது.

“நான் இப்பொழுது உன்னை ஓக்கப் போகிறேன் தீபிகா.. உனக்கு அது தெரியும் என்று நினைக்கிறேன்..!!”.

தீபிகாவின் வாய் அதிர்ச்சியில் திறந்தவாறே இருந்தது.

“நீ இதை என்ஜாய் பண்ணுவையோ இல்லையோ எனக்கு தெரியாது.. ஆனால் முரண்டு பிடித்தாயென்றால் அதன் விளைவுகள் பயங்கரமாக இருக்கும்.. என்ன சொல்லுகிறாய்..?” என மிரட்டினார் பாண்டியன்.

தீபிகா தன் நிலைமையை யோசித்துப் பார்த்தாள். தப்பிக்க வழி எதுவும் தோன்றவில்லை. மெதுவாக நிமிர்ந்து தன் ஆசிரியரின் கண்களை பார்த்தாள். மெளனமாக தலையை மேலும் கீழுமாக அசைத்து தன் சம்மதத்தை தெரிவித்தாள்.

“தட்ஸ் பெட்டர்.. இப்போதான் நீ என்னுடைய தீபிகா..” என்று அவளுக்கு தட்டிக்கொடுத்தார்.

பின்னர் தன் விரல்களை அவள் புண்டைக்குள் வைத்து இடிக்க ஆரம்பித்தார்.

“ஆஹ்.. ஆஆஆஆ.. அம்மா..!!” என்று இன்ப சுகத்தில் அதிர்ந்தாள் தீபிகா.

“இன்னும் காலை அகலமா விரிடா செல்லம்..” பாண்டியனின் விரல்கள் இன்னும் அவளுக்குள் ஆழமாக சென்றது.

“தீபிகா, நீ உன் புண்டை மயிரை ஷேவிங் பண்ணுவையா..?” என கேட்டார்.

“ஆஹ்..!! என்னது..?” கண்கள் விரிய கேட்டாள் தீபிகா.

மெதுவாக அவள் புண்டை மயிர்களின் ஊடே அவளை தன் விரல்களால் ஓத்தவாரே, “சில பெண்கள் இந்த முடியை அப்ப அப்ப ஷேவ் பண்ணி விடுவாங்க. அப்பதான் புண்டை மேடு வழுவழுப்பாக இருக்கும்..!!” என்று சொன்னார்.

அவளின் குழப்பம் நிறைந்த முகத்தை பார்த்ததும் சிரிப்புதான் வந்தது பாண்டியனுக்கு..!!

இப்போழுது அவரின் நான்கு விரல்கள் அவளுக்குள்ளே..!! அந்த அறையில் வந்த குளிர்ந்த காற்று அவள் புண்டையின் மேல் பட்டதும் கூசியது அவளுக்கு.

“சும்மா நிக்காதே தீபிகா… உன் புண்டையால் என் விரல்களை அழுத்து..”

“என்ன செய்யணும் சார்..?” புரியாமல் கேட்டாள் தீபிகா.

“தெரியாதமாதிரி நடிக்காதே தீபிகா..!! நல்லா என் விரல்களை நசுக்கு. மூத்திரம் போகாமல் அடக்குவதற்கு நீ உபயோகிக்கும் அதே தசைகளை பயன்படுத்து..!!”

அவர் விரல்கள் அவள் புண்டைக்குள் “உள்ளே – வெளியே” விளையாடிக் கொண்டிருந்தது. தீபிகா அவர் விரல்களை தன் புண்டையின் உள்பகுதியால் அழுத்தினாள்.

“அப்படித்தான்..!! இன்னும் நன்றாக அழுத்து..!!” அவளை மெச்சிக்கொண்டார் பாண்டியன்.

அது அவளை வெகுவாக அவமானப்பட வைத்தாலும் வேறு வழியின்றி ஒரு இயந்திரம் போலே அவர் சொன்னதை எல்லாம் செய்தாள்.

“குட்.. அப்படியே செய்.. இன்னும் சில நிமிடத்தில் நீ ரெடி ஆகிவிடுவாயென்று நினைகின்றேன்..” என்றார் பாண்டியன்.

சில மணி நேரங்கள் போல தோன்றிய அந்த நிமிடங்களுக்கு பின்னால், பாண்டியன் ஒரு வழியாக தன் விரல்களை அவளுக்குளிருந்து வெளியே எடுத்தார்.

தன் இருக்கையில் சாய்ந்து அமர்ந்த அவர், “தீபிகா, நீ இதைப் பார்க்க வேண்டும் என்று நான் நினைக்கின்றேன்..” என்று சொல்லி அவளின் முகத்துக்கு நேரே தன் பெருவிரலையும் ஆட்காட்டி விரலையும் தேய்த்துக் காண்பித்தார். பசை போல அவளது ஈரம் அந்த விரல்களை நனைத்து இருந்தது.

“நீ ரொம்ப ஈரமாக இருக்கிறாய்..!!” என்றார் சிரித்தபடி.

தீபிகாவுக்கு அதைப் பார்த்ததும், அந்த இடத்திலேயே செத்துரலாம் என்று கூட தோன்றியது. அவருடைய நான்கு விரல்களுமே அவளது மதன நீரால் முழுவதுமாக நனைந்து பிசு பிசுவென்று இருந்தது.

“இங்க வாடா செல்லம், உன் பிராவை கழட்டி விடலாம்..!!” அழைத்தார் பாண்டியன்.

தீபிகா இன்னும் அதிர்ச்சியில் இருந்து மீளவில்லை. தன் ஆசிரியாரால் தன்னுடைய செக்ஸ் உணர்ச்சிகள் தூண்டப்பட்டதை அவளால் ஜீரணிக்க முடியவில்லை.

அவள் பிராவை கழற்றி மேஜையின் மீது எறிந்தார். பின் தரையில் கிடந்த அவளது பாவாடை சட்டையையும் எடுத்து மேஜையின் மேலே வைத்தார்.

“நீ அழகழகான உடைகளை அணிகிறாய் தீபிகா. அதுதான் எனக்கு உன்னிடத்தில் ரொம்ப பிடிக்கும்..!!” என்று தன்னை பாராட்டிய பாண்டியனை நினைத்து சிரிப்பதா அழுவதா என்று அவளுக்கு தெரியவில்லை.

“இங்குட்டு திரும்பு தீபிகா, உன் காய்களைப் பார்போம்..!!”

தீபிகாவுக்கு சுத்தமாக எதிர்ப்பு சக்தி வேலை செய்யவில்லை. அந்த குட்டி முலைகளை தன் இரு கைகளால் மைதா பிசைவதை போல பிசைந்தார் பாண்டியன். அது பார்ப்பதற்கு கண் கொள்ளாக் காட்சியாக இருந்தது.

“ஒரு நிமிஷம் தீபிகா.. நீ உன் விரல்களை உன் புண்டைக்குள் விட்டு அதை ஈரமாக வை. நான் ரெடி ஆகிக் கொள்கிறேன்..” என்றவர் ஒரு கையால் தீபிகாவின் இடுப்பை பிடித்து மறுகையால் தன் பெல்ட்டை அவிழ்த்தார்.

விரைவாக தன் பேண்டை கழற்றி அதினின்று விடுபட்டார். இதை பார்த்து கொண்டிருந்த தீபிகா வெட்கத்தால் தலையை திருப்பி கொண்டாள். பேண்டை மேஜையின் மீது வைத்தவர், தன் இரு கைகளால் தீபிகாவின் இடுப்பை பிடித்து பின்னாக இழுத்தார். தீபிகாவின் இருதயம் இப்பொழுது வேகமாக அடிக்கத் துவங்கியது.

“என் மேஜையின் மேலாக குப்புறச் சாய்ந்துக் கொள் தீபிகா.. உன் கைகளையும் மேஜையின் மேல் வை..!!” என்று பொறுமையில்லாமல் கத்தினார் பாண்டியன்.

என்ன நடக்க போகிறது என்று லேசாக புரிந்தது அவளுக்கு. “நாய் ஸ்டைலில்” செக்ஸ் கொள்வதை சில பலான பத்திரிக்கைகளில் பார்த்திருக்கிறாள். சில பேர் நின்றுகொண்டே செய்வதையும் பார்த்திருக்கிறாள்.

ஆனால் தீபிகா, தன் முதல் செக்ஸ் அனுபவம் இப்படி இருக்கும் என்று சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை.

தீபிகா தன்னுடைய முதல் செக்ஸ் அனுபவம் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்று எண்ணி வைத்திருந்தாள்.

“அவளுடைய முதல் ராத்திரியில், ஒரு பஞ்சு மெத்தையில், தன் கனவுக் காதலனின் பரந்த தோள்களை பற்றியவாறு, அவனை அவள் மேலே வரும்படி சொல்லி, செக்ஸ் கொள்ளவேண்டும்..!!” என்று.

“கால்களை அகலமாக விரி தீபிகா..!!” என்ற பாண்டியனின் குரலை கேட்டு நிகழ்வுக்கு திரும்பினாள் தீபிகா.

ஒரு கையால் அவள் இடுப்பை பிடித்து மறு கையால் தன் சுண்ணியை அவள் குண்டியின் வழியாக அவள் புண்டைக்கு நேராக செலுத்தினார்.

மேஜையின் மேலே குனிந்திருந்த தீபிகா பின்னாக திரும்பி பார்த்தாள். அவள் கண்களுக்கு தெரிந்ததெல்லாம் அவர் சுண்ணியின் தலைப்பகுதி. அது சிகப்பு கலரில், இரண்டு இன்ச் சுற்றளவில் மின்னிக்கொண்டிருந்தது.

அதிர்ச்சியில் வாயைப் பிளந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்த தீபிகா, அதன் தலைப்பகுதியின் நடுவில் உள்ள சின்ன துவாரத்தின் வழியாக எட்டிப் பார்த்த ஒரு துளி தண்ணீரைப் பார்த்தாள்.

அந்த சுண்ணி எவ்வுளவு நீளம் என்று தீபிகாவால் சரியாக பார்க்க முடியவில்லை. அவள் பார்த்த வரைக்கும் அதற்கு மேலாக பல நரம்புகள் சுற்றிப் புடைத்து கொண்டு இருந்தது. அடர்த்தியான பாண்டியனின் கருப்பு புதருக்குள் இருந்து அது எட்டி பார்த்தது.

தீபிகாவுக்கு இது எல்லாம் புது அனுபவமாய் இருந்தது. அவளுடைய விலங்கியல் பாடத்தில் படித்ததெல்லாம் இப்பொழுது நினைவுக்கு வந்தது. அவளுடைய புண்டை அந்த சுண்ணி நுழைவதர்கென்றே செய்யப்பட்டது போல இருந்தது.

கரண்ட் ப்ளக்கில் சொருகுவதற்கு செய்யப்பட்ட ப்ளக் பாய்ண்ட்டைப்போல அவளுடைய குண்டி, தொடைகள், இதழ்கள், புண்டை என அனைத்தும் சுண்ணியை ஈசியாக சொருகுவதர்கென்றே செய்யப்பட்டதுபோல இருந்தது.

“நிறுத்துங்கள் சார்.. ப்ளீஸ்..!!” என்ற தீபிகாவிற்குள், பாண்டியனின் சுண்ணி இப்போது இடித்துக்கொண்டிருந்தது.

“ஆஹ்.. ஆஆஆஆ.. ஆஆஆஆ.. ப்ளீஸ்.. ஐயோ..!!” என்ற தீபிகாவின் குரல், கேட்பாரற்று அறையில் பரவினது.

“ஆஹ்.. ஆஆஆஆ..!!” தீபிகாவுக்கு அவள் புண்டை கிழிந்துவிடுவதுபோல வலித்தது.

அவள் பின்புறமாக நின்றதால் பாண்டியனால் அவளது முகத்தை பார்க்க முடியவில்லை. அவள் இன்பம் கலந்த அந்த வலியில் சொக்கி தன் கண்களை மூடி, தன் தலையை பின்னாக சாய்த்தாள். முதல் அனுபவம் என்றாலும் மோசமில்லை.

அப்பொழுது அந்த அறையின் கதவுக்கு பின்னால் ஒரு குரல் கேட்டது. அது அறையை பெருக்குபவனின் குரல்.

“அறைக்குள் யார்..? எல்லாம் சரியாக இருக்கின்றதா..?” பாண்டியன் தன் தொண்டையை சரி செய்து கொண்டார். பேச முயற்சித்தார். அதிர்ச்சியில் இருந்த தீபிகாவின் கண்களுக்குள் பார்த்தார்.

பின் அவள் புண்டைக்குள் மூன்று இன்ச் வரை மறைந்து போயிருந்த தன்னுடைய பத்து இன்ச் சுண்ணியை பார்த்தார். அது பால் போல வெள்ளையாய் இருந்த அவளது இரண்டு குண்டியின் வழியாக அவள் புண்டைக்குள் போவதும் வருவதுமாய் இருந்தது.

“எல்லாம் சரியாக இருக்கிறது சதீஷ், நீ போகலாம்..!!” கட்டையான குரலில் கத்தினார் பாண்டியன்.

தீபிகா, “ப்ளீஸ் சார்.. ஆஹ்ஹ்ஹ்..!!” என்று முனகிக்கொண்டிருந்தாள்.

அவள் கண்கள் அகல விரிந்திருந்தது. மூச்சு விடவும் சிரமமாக இருந்ததது. சதீஷ் இன்னும் அங்கே இருந்து போகவில்லை. பாண்டியனின் சுண்ணி இப்போது இன்னும் இரண்டு இன்ச் தீபிகாவின் புண்டைக்குள் சென்றிருந்தது.

“நீ போகலாம் சதீஷ். ஒரு மாணவிக்கு பாடம் எடுத்துக்கொண்டு இருக்கிறேன்..!!” என்றார் பாண்டியன்.

“அப்படியா..? ஏதோ அழுகுரல் கேட்ட மாதிரி இருந்தது.. அதான் கேட்டேன்.. உண்மையிலேயே எதுவும் பிரச்சனை இல்லையே..?” என்றான் சதீஷ்.

“ஓஓ.. அது தீபிகா, நான் வேகமாக நடத்துகிறேன் என்று கூறுகிறாள். இல்லையா தீபிகா..?” என்றார் பாண்டியன் சிரித்தபடி.

தீபிகாவிடம் கண் சிமிட்டியபடி வேகமாக இடிக்க ஆரம்பித்தார். நடந்த எதையும் நம்ப முடியாதபடி பிரமிப்பில் பார்த்தாள் தீபிகா.

“ஒரு பிரச்சனையும் இல்லைல்ல தீபிகா..?” என்று கேட்ட பாண்டியன் பின் மெல்லிய குரலில், “பதில் சொல்..” என்று அவளை குத்தினார்.

“ஆஹ்.. நாங்கள் நலமாக இருக்கிறோம்..!!” தன் குரல் குழையாமல் கஷ்டப்பட்டு பேசினாள் தீபிகா.

“அப்போ சரி.. நான் போய் வருகிறேன்..” என்று விடை பெற்றான் சதீஷ்.

இப்பொழுது சுண்ணி முழுவதுமாக அவள் புண்டைக்குள் சென்றிருந்தது. பாண்டியனின் பந்துகள் அவள் புட்டங்களின் மீது அடித்து சத்தம் எழுப்பிக் கொண்டிருந்தது.

தீபிகா பின்னாக திரும்பி பாண்டியனை பார்த்தபடி, “மெதுவா..!! அவனுக்கு கேட்டுடப்போகுது..!!” என்றாள் கதவின் பக்கமாய் சைகை காட்டி.

பதற்றமாய் இருந்த தீபிகாவை பார்த்து சிரித்த பாண்டியன் சொன்னார், “சதீஷ் இப்போது போய் விட்டான். அவன் கூட பார்ப்பதற்கு அழகாக இருப்பான். யாருக்கு தெரியும், அவன் கூட ஒரு நாள் உன்னை போடுவதற்கு வாய்ப்பு கிடைத்தாலும் ஆச்சிரியபடுவதர்கில்லை..!!”

“டப்..” அவள் குண்டியில் பெரியதாக ஒரு அடி விழுந்தது.

“ஒஹ்..” அவள் வலியால் கத்தினாள். அவளுடைய குண்டியில் பாண்டியனின் கைத் தடம் அப்படியே சிவப்பாக படிந்திருந்தது.

“கொஞ்சம் முதுகை தூக்கு.. தலையை முன் புறமாக சாய்..” பாண்டியன் ஆணையிட்டார்.

தீபிகா பாண்டியனை கோபத்துடன் பார்த்தாள். ஆனால் சொன்னபடி செய்தாள். அந்த அறையை சுற்றி பார்த்தாள். சுவரில் பல தேசியத் தலைவர்களின் புகைப்படங்கள் ஃபரேம்களில் தொங்கியது. தன் தேசிய தந்தையின் புகைப்படத்தை அவள் கண்கள் பார்த்து கொண்டிருக்க அவள் புண்டைக்குள் தன் கணித ஆசிரியரின் சுண்ணி பாய்ந்து கொண்டிருப்பதையும் உணர்ந்தாள்.

“என் சுண்ணியை அழுத்து தீபிகா..” என்றார் பாண்டியன்.

சிந்தனைகளில் மூழ்கி இருந்த தீபிகா பாண்டியனிடம் திரும்பி, “என்ன..?” என்றாள்.

“காது கேக்கலையா..? என் சுண்ணிக்கு அழுத்தம்கொடு என்றேன். கொஞ்சம் நேரத்திற்கு முன்னால் என் விரல்களுக்கு கொடுத்த மாதிரி..” சொன்ன பாண்டியனை அசையாமல் பார்த்தாள்.

பாண்டியன் அவளை அடிக்க தன் கையை ஓங்க அவள் வேகமாக, “சரி.. சரி.. செய்கிறேன்..” என்று தன் புண்டையால், அவர் சுண்ணியை பிழிந்தாள்.

“வெரிகுட் தீபிகா. உனக்கு இதற்கு முன்பு இதில் அனுபவம் இருக்கிறதா என்ன..?” என்ற பாண்டியனை வெறுப்பாக பார்த்தாள்.

பாண்டியன் அவள் குண்டியை பிடித்து தன் பக்கமாக இழுத்தார்.

“உண்மையிலேயே நீ ஒரு திறமைவாய்ந்த பெண் தீபிகா..!!” அவளை பாராட்டினார் பாண்டியன்.

“நாம் சில மாதங்கள் தொடர்ந்து இந்த பயிற்சியில் ஈடுபட போகிறோம்..!!”

“தேங்க்ஸ் சார்..!!” என்று நக்கலாக கூறிய தீபிகா, திடீரென்ன அதிர்ச்சியில் கத்தினாள், “என்னது சில மாதங்களா..?”

“ஆமாண்டி செல்லம். ஒரே நாளில் நீ செய்த தவறுக்கு தண்டனை முடிந்துபோகுமா என்ன..? இன்றைக்கே வேண்டாம். அடுத்து நாளைக்கு செய்தால் போதும்..!!” என்று சிரித்தார் பாண்டியன்.

இப்பொழுது பாண்டியனின் சுண்ணி தீபிகாவின் கருப்பை வாயிலுக்கு நேராக இருந்தது. அவளுடைய வயிறு ஒரு மாதிரி முன்னே பிதுங்கி இருந்தது. பாண்டியனின் சுண்ணி மயிர் அவள் மெல்லிய குண்டியில் குத்தினது.

சரியாக இருபது நிமிடங்கள் கழித்து பாண்டியனின் சுண்ணி தீபிகாவின் புண்டைக்குள்ளே விடைத்தது. உடனே ஒரு சூடான நீர் அவள் புண்டைக்குள் பாய்ந்ததை போல இருந்தது. சற்று நின்றதைப்போல் இருந்த சுண்ணி, மீண்டும் அவள் வயிறு வரைக்கும் சுடுநீரைப் பீச்சி அடித்தது.

“ஒரு நிமிஷம்.. சார்..” கதறினாள் தீபிகா.

“நான் கர்ப்பமாகி விடுவேன்.. ஆஹ்..” என, யாரும் கேட்டுவிடக்கூடாது என்று குரலை தாழ்த்தி சொன்னாள்.

உடனே பாண்டியன் அவள் உதட்டில் சூடாக ஒரு முத்தத்தை கொடுத்தார். பின்னர் எழுந்து நின்றார். இன்னும் அவரது சுண்ணி அவளுக்குள்ளேதான் இருந்தது. ஆனால் அது இப்பொழுது சுருங்க ஆரம்பிப்பதை உணர்ந்தாள் தீபிகா.

சில வினாடிகள் கழித்து, “பசக்” என்ற சத்தத்துடன் அவர் சுண்ணி அவளிடமிருந்து வெளியே வந்தது. வெளியே எடுத்த பிறகும் அந்த இடத்தில் ஏதோ இருப்பது போல தனக்குள்ளாக உணர்ந்தாள் தீபிகா.

அவள் ஒரு குழந்தையுடன் (கர்ப்பமாக) இருப்பதாக அவள் உள்ளுணர்வு கூற, அவள் பயத்தில் உறைந்துபோனாள். தன் கணித ஆசிரியரால், தான் கர்ப்பமாக இருக்கலாம் என்ற சாத்தியம், அவளை அவமானத்தால் தலை குனிய வைத்தது.

“இன்றைக்கு சாயங்காலம் நீ நன்றாக செய்தாய் செல்லம்..!!” என்ற பாண்டியன் கடிகாரத்தை பார்த்தபோது மணி ஆறு.

“நீ இப்போ டிரஸ் போட்டுக்கலாம் தீபிகா..” என்ற பாண்டியனை முறைத்துப் பார்த்தாள் தீபிகா.

தீபிகா எதுவும் பேசவில்லை. அவரிடம் பேச இப்பொழுது தீபிகாவுக்கு எதுவும் இல்லை.

அவள் மேஜையில் இருந்த தன் ஜட்டியை எடுத்து அணிய முற்பட்டபோது, “ஒரு நிமிஷம் தீபிகா..” என்று நிறுத்தினார் பாண்டியன்.

“உனக்கு ஒரு சர்பிரைஸ் வைத்திருக்கிறேன்..!!” என்றவர் தன் மேஜையின் டிராயரை திறந்து ஒரு பொருளை எடுத்தார்.

“மேஜையின் மேல் படு தீபிகா, உன் கால்களை விரி..” என்ற பாண்டியனை ஆச்சிரியத்துடன் பார்த்த தீபிகா.

“இப்போதுதான், “அது” முடிந்துவிட்டது என்று நினைத்தேன்..!!” என்றாள்.

“கேள்வி கேட்காமல் படு தீபிகா..” என்ற பாண்டியன், அவள் குப்புற மேஜையின் மீது சாய்ந்ததும், ரப்பரில் ஆன ஒரு சிறிய டில்டோவை அவள் புண்டைக்குள் திணித்தார்.

அது ஈசியாக உள்ளே சென்றது.

“என்ன செய்கிறீர்கள்..?” தீபிகா குழப்பத்தில் கூவினாள்.

“கொஞ்சம் ஆடாமல் இரு தீபிகா..” என்ற பாண்டியன் அந்த டில்டோவை அவளது மதன நீரில் ஈரப்படுத்தின பின்பு அதை அவளின் பின் வாசல் வழியாக அழுத்தினார்.

“நில்லுங்கள் சார்.. நீங்கள் தவறான ஓட்டையில் விடுகிறீர்கள் என்று நினைக்கிறேன்..” என்று குறுக்கிட்டாள் தீபிகா.

பாண்டியன் அந்த ரப்பர் கட்டையை அவள் குண்டிக்குள் திருகி சொருகினார்.

“ஆஹ்..!!” என்று வலியால் தீபிகா கதற அது அவள் குண்டியில் சிக்கென்று மாட்டிக்கொண்டது.

இப்பொழுது அவள் புட்டங்களுக்கு இடையே சப்பையாக ஒரு ரப்பர் வஸ்து தெரிந்தது. அது மூன்று இன்ச் நீளமும், ஒன்றரை இன்ச் சுற்றளவும் கொண்ட ஒரு டில்டோ. அது குண்டியின் உள்ளே சென்றதும் டைட்டாக பொருந்தும்படி வடிவமைக்கபட்டிருந்தது.

“இதை நீ, நாம் நாளை சந்திக்கும் வரை உள்ளேயே வைத்திருக்க வேண்டும்..!!” என்றார் பாண்டியன்.

“நீ இப்பொழுது எழுந்து கொள்ளலாம்..!!” என்று அவள் புட்டங்களை செல்லமாக தட்டினார் பாண்டியன்.

“ஆனால்..” என்று இழுத்தாள் தீபிகா.

அவளுடைய அங்கலாய்ப்பை பொருட்படுத்தாத பாண்டியன், “சும்மா சும்மா புலம்பாதே தீபிகா. நீ அதை நாளை மதியம் வரைக்கும் உள்ளேயே வைத்திருக்க வேண்டும். அது இப்போது நமக்குள் நடந்ததை உனக்கு ஞாபகப்படுத்திக்கொண்டே இருக்கும். எனக்காக இதை செய்வாயா தீபிகா..?”

“அதேபோல உன்னை நான் நினைப்பதற்க்கு எனக்கும் ஒரு ஞாபகார்த்தம் வேண்டும்..” என்ற பாண்டியன் அவள் ஜட்டியை எடுத்து தன் நாசியில் வைத்து ஆழமாக அதன் வாசனையை நுகர்ந்தார்.

தீபிகா வெட்கத்தால் சிவந்தாள்.

“இனி ஒவ்வொரு நாளும் நம் புண்டை கிழிவது உறுதி..!!” என்று நினைத்துக்கொண்ட தீபிகா, கன்னி கழிந்த வெட்கத்தோடு வீட்டுக்கு கிளம்பினாள்.