திரும்புடி பொண்டாட்டி பூவை வெக்கனும் – அப்புறம் ஓக்கணும்

5785

tamil sex story,kamakathaikal,tamil sex stories,tamil kamakathaikal,Mom Tamil Sex Stories,tamilsexstory,Adult Stories

எப்போதும் குளித்து விட்டு கண்ணாடி முன் வந்து 10 நிமிடமாவது வெற்றுடலை கண்டு ரசிப்பாள். ஒவ்வொரு முலைபந்துகளையும் தூக்கிப்பிடித்து இதுவரை சரியாகவே கடிக்கப்படாத பிரவுன் நிற காம்புகளைப் பார்ப்பாள். இடுப்பு, தொப்புள் ,தொடை என ஒவ்வொரு பாகமாக ரசித்து கொண்டிருப்பாள். ஆனால் அதற்குள் அவளது பெண்மையின் வெட்கம் தடைபோட்டு விடும். அல்லது அவன் கணவனோ போனோ கூப்பிட்டு விடும். அதுவும் இல்லையெனில் அவளது மைத்துனி ரஞ்சிதா ‘ ‘அண்ணி இன்னும் என்ன பண்றீங்க? கதைவைத் திறங்க எனக்கு லிஃப்ஸ்டிக் எடுக்கணும்?’ கத்தி மூடைக் கெடுத்துவிடுவாள். ஆனால் ரஞ்சிதா காலேஜ் டூர் போயிருக்கிறாள். வீட்டில் இல்லை. ஒரு வாரம் ஆகும்.

கணவனின் அம்மாவும், அப்பாவும் ஊரில் இருக்க மைத்துனி ரஞ்சிதா படிப்பிற்காக சென்னை வாசம். 18 வயதாகிறது. தன்னைவிட 11 வயது சிறியவள்தான். கீர்த்தனாவுக்கு திருமணம் ஆகும்போது ரஞ்சிதா வயதுக்கு கூட வராத சிறுமி. இப்போ அப்படி இல்லை. நன்றாக வளர்ந்து பூரிப்பாக நிற்கிறாள். இந்த ஐந்து வருடங்களில் குழந்தை ஏதும் இல்லாததால் ரஞ்சிதா கிட்டத்தட்ட குழந்தையாகவே கீர்த்தனா நினைத்து இருந்தாள்.

குழந்தை இல்லையென்றாலும் ஓரளவு கீர்த்தனாவின் கட்டில் பயணம் ஓரளவு ருசிகரமாகத்தான் இருந்தது. ஆனால், 36 வயதான அவள் கணவன் மனோகருக்கு காமம். கட்டில் விளையாட்டு எல்லாம் ரண்டாம் பட்சம். ஏனெனில் அவன் ருசிக்கு உண்பவன் அல்ல, பசிக்கு உண்பவன்.

அதையும் தவிர தங்கை பக்கத்து ரூமில் இருக்க, அவனுக்கு ஒருவித சங்கோஜமாக இருக்கும். இன்னும் சொல்லப்போனால் கீர்த்தனாவை எல்லா துணிகளையும் அவிழ்த்துப் பார்க்க அவன் ஒரு நாளும் முயன்றதில்லை. கண்ணியமானது தான் காமம் என ஒழுக்கமாக இருக்கும் அபூர்வ ஆண்களில் மனோகரும் ஒருவன். படுக்கையறையில் விளக்குகள் போட்டுக் கொண்டு செக்ஸ் செய்தால் கூட அது துணைக்கு நாம் தரும் அவமானம் என்பது போன்ற கற்பிதங்களில் சிக்கி இருந்தான் மனோகர். அதானாலோயோ என்னவோ அவர்களிடையேயான காமம் நிறைவுறாமால் அங்கு இன்னொர் உயிர் வரத் தடையாக இருந்தது.

தன்னை மறந்த இன்பம் தானே காமம், அது மனோகருக்கும் தெரியவில்லை. மனோகர் வாயிலாக செக் ஸை அறிமுகம் செய்து கொண்ட கீர்த்தனாவுக்கும் தெரியவில்லை..

கீர்த்தனா பற்றி இவ்வளவு போதும்.

கீர்த்தனாவுக்கு என்னதான் கண்ணாடியில் உடலழகு பார்க்க நேரமில்லை என்றாலும், சைடு போஸில் முலைகளைப் பார்த்தாள். கொஞ்ச நாட்களாக அந்த பஞ்சு முலைகள் லேசான தொய்வு இருப்பதைப்போலத் தான் அவளுக்குத் தெரிந்தது. சட்டென சோகமானாள். இன்னும் 4 வருடங்களோ 5 வருடங்களோ அப்புறம் ஆண்டில் லிஸ்டில் சேர வேண்டியதுதான்.
ச்சே என்னடா வாழ்க்கை இது! மூட் அவுட் ஆனது.
ஒரு ரெப்ரஃஷுக்கு, பேசாமல் விருகம்பாக்கத்தில் உள்ள ஃப்ரென்ட் ரம்யாவின் வீட்டிற்கு போய் வந்தால் என்ன? அவளும் நம்மைப்போல் தனியாகத்தானே இருப்பாள். இன்று எப்படியும் தி நகரிலிருந்து அடையாறு போகும் மனோகர் இன்று காரில் பாண்டி பஜாரில் மார்கெட்டில் வீடு விட்டுப் போவான். அதற்கு பதிலாக ரம்யா வீட்டிற்கு போகலாமா? கீர்த்தனா யோசித்துக் கொண்டிருக்கும் போதே…

”கீர்த்தனா குளிச்சிட்டியா சீக்கிரம் வா நான் ஆபிசுக்கு கிளம்புறேன். போற வழியில , மார்கெட்ல டிராப் பண்ணிடறேன்.
சட்டென் மெரூன் புடவை ஒன்றை அணிந்து கொண்டு. மேட்சிங் பிளஸ் அணிந்து வெளியே வந்தாள். 34 இஞ்ச் கறுப்பு பிரா அவளது செழிப்பான முலைகளை கச்சிதமாக கவ்வியிருந்தது. அவசர அவசரமாய் மனோகர் காரைக் கிளப்பிக் கொண்டு வந்தான். கீர்த்தனா காரில் ஏற, வண்டி காம்பவுண்டைத் தாண்டியது.

என்னை ரம்யா ‘வீட்டுக்கு விட்டுடுங்க, அவகிட்ட பேசி ரெம்ப நாள் ஆச்சு!’
‘போய்ட்டு எப்ப வருவே?”
“சாயந்திரம் வந்துடறேன். அங்கேயே மார்கெட்ல பர்சேஸ் பண்ணிக்கறேன்”
“தி நகர் லேயிருந்து விருகம்பாக்கமா? மறுபடி அடையாறா? நெவர்”
“ப்ளீஸ்ங்க” கீர்த்தனாவுக்கு ரம்யாவிடம் இன்று அரட்டை அடித்தே ஆக வேண்டும்

“அடம் பிடிக்காத. ஆங் அப்புறம் சொல்ல மறந்துட்டேன். இன்னிக்கு நீ எங்கேயும் போக வேணாம்.. மாடியில இருக்குற ரூமை கிளியர் பண்ணி வை. என்னோட பெங்களூர் பாஸோட தம்பி அதில தங்கப்போறான்”.

“என்னது? “அதிர்ந்தாள்.
“ச்சீ என்ன பேசறீங்க?”
“ஏன்? கொஞ்ச நாள் தான். 6 மாசம் அப்புறம் கம்ப்யூட்டர் கோர்ஸ் முடிச்சிட்டு போயிடப்போறான்”.
“ஏங்க லேடிஸ் நாங்க தனியா இருக்குற வீட்டுலேயே வேற எவனையோ வந்து தங்க விடப்போறேன் னு சொல்றீங்க?”
“ஹஹஹா”

கடகட வென சிரித்தான் மனோகர்
“ஏய் லூசுப் பொண்டாட்டி . அவன் ரொம்ப சின்ன பையன். 23.24 வயசு தான் ஆகுது. பேசின கொஞ்ச நேரத்துலேயே அங்கிள் அங்கிள்’னு ஒட்டிக்கிட்டான். உன் வயசென்ன? அவன் வயசென்ன?”
“அய்யோ நான் என்னை சொல்லலைங்க? நம்ம வீட்டுலே ஒரு 18 வயசுப் பொண்ணு இருக்குல்லே”.
“கறுப்புக்கண்ணாடி போட்டு பத்துட்டு எல்லாம் கறுப்பு னு சொல்லாதே கீர்த்து”. அவங்களுக்குள்ளே ப்ரண்டஸ் ஆகிடுவாங்க.. எல்லாமே காதலில்தான் முடியும்னு நாம பெரியவங்க நினைச்சுக்குறோம். நான் ஒரு ரிலெஷேன் வீட்டில் தங்கித்தான் ரெண்டு வருஷம் பிஜி படிச்சேன். சுத்திலும் மூன்று பொண்ணுங்க. நல்லா பழகினோம். ஒருத்தரும் எங்களை வித்தியாசமாய் பாக்கலையே”. பெருமிதமாய் சொன்னான் மனோகர்.

எல்லோரும் தம்மைப்போல ஒழுக்கம்னு நினைக்கிற அளவுக்கு அப்பாவியாய் இருக்கானே என நினைத்து கீர்த்தனா சாலைப்பக்கம் பார்வையை செலுத்தினாள். அவளுக்கு மனசே சரியில்லாது போனது.
தன்னோட மகள் என நினைத்து வளர்க்கிற மைத்துனியை பேர் ஊர் முகம் தெரியாத ஒரு வாலிபனிடம் காப்பற்ற வேண்டுமே என மனது சொல்லியது.

மனோகர் சென்ற பிறகு பர்சேஸ் முடித்து ஆட்டோவில் , திரும்புகையில் தான் ஒரு ஐடியா கீர்த்தனாவுக்கு வந்தது. எப்படியும் ரஞ்ச்சிதா வருவதற்கு ஒரு வாரம் ஆகும். அதற்குள் அந்த பையனை ஏதாச்சும் சாக்கு சொல்லி வீட்டை விட்டு வெளியே அனுப்பி விட வேண்டும் என தீர்மானித்தாள்.

இதுபற்றி ரம்யாவிடம் பேசலாமா? வேண்டாம் ஏதாச்சும் சொல்லி குழப்பி விடுவாள்.

12 மணிக்குள் கீர்த்தனா விட்டிற்கு சென்று விட்டாள்.. சமையல் முடித்து மேல் வீட்டு அறையைக் காலி செய்து முடிக்கையில் மாலை ஆகிவிட்டிருந்தது.

மறுநாள் சனிக்கிழமை காலை சரியாக 11 மணிக்கு ஒரு ஓலா கார் ஒன்று காம்பவுண்ட் அருகே வந்தது. மனோகர் சொன்னானே ஏதோ சின்னப்பையன் என்று அசுவாரசியமாக வாசலைப் பார்த்தாள். ஆக்டர் பரத் போல ஒரு வசீகரமான இளைஞன் வந்து இறங்கினான். வாரப்படாத முடி, லேசான தாடிஉடன் மனோகரைப் பார்த்தபடி சார் எனக் கையசைத்துக் கொண்டு வீட்டினுள் வந்தான்.