நான் பத்தினி இல்லப்பா!

கல்லூரி மைதானத்தின் ஓரத்தில் இருந்த பழைய மாணவர் விடுதியில் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்த பால்டியும் நானும், கையில் பீர் பாட்டிலுடன் அதனை பருகியபடி பேசிக்கொண்டிருந்தோம்.

அந்த மைதானதிற்க்கு என்று ஒரு வாட்சுமேன் இருந்தான். அவன் பொது மக்கள் யாரையும் விடமாட்டான். ஒரு சிலர் மட்டும்தான் மைதானத்திற்குள் வருவார்கள்.

நான் பீர் அடிக்கும் மூடு வரும்போது அங்கு மைதானத்திற்கு என் ஹோண்டாவில் வந்துவிடுவேன். அவனுக்கு ஒரு பத்து ரூபா வெட்டியதும் சல்யூட் அடித்து எங்களுக்கு வழிவிட்டு, எங்கள் பக்கம் யாரும் வராமல் பாத்துக்குவான். கொஞ்ச நேரத்தில தண்ணி அடிக்க போயிடுவான்.

மைதானத்தை தாண்டியுள்ள குடி இருப்பு பகுதியினர் மைதானத்தின் உள்ளே புகுந்து கடந்தால் குறுக்கு பாதையாக இருக்கும் என கடப்பார்கள். அவர்களை இவன் அனுமதிக்க மாட்டான்.

மைதானம்னா சின்னதா நெனச்சுக்காதீங்க..!! வெள்ளைகாரன் கிரிக்கெட் ஆடிய மைதானம்..!! அந்த மைதானத்தில்தான் நானும் பால்டியும் அன்று பீர் அருந்திக்கொண்டிருந்தோம்.

நேரம் சாயுங்கால நேரம் 6.30 இருக்கும். இருட்டு துவங்கிய நேரம். தூரத்தில் அனிதா. பதினெட்டு வயது +2 மாணவி, நெடிய உயரம், நிமிர்ந்த நடை, தேனீர் நிறத்தில் ஒரு தேவதை.

வளைந்த புருவங்களுக்கு கீழே, சதா புது கவிதை சொல்லும் மலர்ந்த கண்கள், நிமிர்ந்த நாசி, எப்பொழுதும் லேசாய் பிரிந்திருக்கும் இளஞ்சூரிய இதழ்கள்.

குதிரை கொண்டையில் கட்டி போட்டிருந்தாலும், நெற்றி முடிகள் அவள் கன்னத்தை காதலித்து அடிக்கடி விழுவதும், அதனை அவள் அவ்வப்போது விலக்குவதும் தனி அழகு..!!

அவள் நெஞ்சம் இரு கண்கள்கொண்ட கொய்யா தோட்டம்..!!

இடை, அது ஒடிந்து, பார்ப்பவரை மடிய செய்துவிடும்..!!

பாஸ்கட்பால் பிளேயர் என்பதால், அவள் உடலின் வாளிப்பு, ஒரு ஓவியமாய் வரைய சொல்லும்.

இவ எங்களுக்கு ஜூனியர். அந்த சண்டிக் குதிரைதான் சைக்கிளில் வந்து கொண்டிருந்தாள்.

வந்தவள், சட்டெனெ சைக்கிளைவிட்டு இறங்கி டயரை பார்த்தாள். காலை தரையில் ஓங்கி உதைத்து அவள் சலித்து கொண்டதில் தெரிந்துவிட்டது, அவள் சைக்கிள் டயர் பஞ்சர் என்று..!!

எனக்கோ பீரின் வேகம் ஜிவ்வென ஏற அந்த மாலை பொழுதில் தனியாக வரும் அனிதாவை கண்டதும் என் எண்ணம் குறுக்கு சால் ஓட்ட துவங்கியது.

வேகமாக அனிதா அருகே சென்றேன். கூடவே என் நண்பன் பால்டியும் வந்தான்.

“அனிதா என்ன ஆச்சு..?” என நான் கேட்டேன்.

அவள் ஆண்கள் அணியும் சட்டையும், முழங்காலுக்கு சற்று கீழாக வரும் ஸ்கர்ட்டும் அணிந்திருந்தாள். அப்போதுதான் குளித்துவிட்டு வந்திருப்பாள் போல. சில்லுன்னு ஒரு காத்து அவகிட்ட இருந்து வந்தது.

“யார்..? அட நீங்களா..!! சைக்கிள் பஞ்சர் ஆகிடுச்சு. இந்த நேரத்தில பஞ்சர் கடக்காரன தேடனுமே..!! சரியான கடுப்பா இருக்கு..!!” என சலித்து கொண்டாள்.

பேச்சில் படபடப்பும் செயலில் வேகமும் உள்ள சக்கரகட்டி, இந்த அனிதா குட்டி..!! எனக்கு என்ன தோனணுச்சுன்னு தெரியல.

சட்டுன்னு, “மாப்பிள பால்டி. பாவம்டா அனிதா, நாமதான ஹெல்ப் பண்ணனும்..? அதனால..”

கண்ணுல, கட்டைய குடுத்துடாண்டா மாப்பிளைன்னு, ஏக்கம் தெரிஞ்சது அவனுக்கு, “அதனால, நீ இந்த சைக்கிள எடுத்துட்டு போயி பஞ்சர் பாத்துட்டு, எடுத்துட்டு வர்றீயா..?”ன்னு சொன்னேன்.

அவன் என்னை முறைக்க, சைக்கிள தள்ளிக்கிட்டு ரொம்ப தூரம் போகனுமேன்னு நெனச்ச அனிதா எதுவும் சொல்லாத தால, அவனால மறுக்க முடியல.

மொறச்ச அவன நாடி பிடிச்சு, “போயிட்டு வாடா மாப்ள..!!” என கெஞ்சுவது போல நடிக்க, என் கணக்க புரிஞ்சுகிட்டவன், “சரி.. சரி.. நீங்க பேசிகிட்டு இருங்க. நான் வந்துர்றேன்..!!”ன்னு சொல்லி, சைக்கிள தள்ளிகிட்டு போயிட்டான்.

“இந்த நேரத்தில இங்க என்ன பண்ணுறீங்க..?” மனதில் பயம் ஏதும் இல்லாமல்தான் கேட்டாள் அனிதா.

“அனிதா..!! அதோ அங்க என் பைக்கு நிக்குது, அங்க ஹாஸ்டல் படியில் ஓக்காந்துகிட்டு பேசிகிட்டு இருப்போமே..!!”ன்னு சொல்ல, “சரி” என்றபடியே என்கூட வந்தா.

ஹாஸ்டல் வாசலை அடைந்ததும், நான் என் பைக் சீட்டில் சாய்ந்து கொள்ள, அவள் ஏனோ தெரியவில்லை என் அருகிலேயே எதிர நின்னா.

அந்த இடம் போவோர் வருவோர் பார்க்க முடியாத அமைப்பில் இருந்தது. யாரும் வர மாட்டார்கள். இது மாதிரியான சமயங்களில் தண்ணி அடிக்க போன வாட்சுமேன் கிழவன் வந்தாலும், மைதான கேட்டிலேயே உக்கார்ந்து விடுவான்.

“இங்க உட்கார்ந்து கிட்டு என்ன பண்னி கிட்டு இருப்பீங்க..?” என மீண்டும் கேட்டாள்.

“ஒண்ணும் இல்ல அனிதா. சும்மா பேசிகிட்டு இருப்போம்..!!”

“இல்ல பொய். பீர் அடிச்சு கிட்டு இருந்தீங்க தான..?” என கேட்டாள்.

எனக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது.

“எப்படி தெரியும் அனிதா..?”ன்னு கேட்டேன்.

“அதுதான் நல்லா வாட அடிக்குதே. என்ன எங்க அப்பன் குடிக்கிறதுதான் எனக்கு தெரியுமே..!!”ன்னு சொல்லிகிட்டே என் அருகில் பைக் சீட்டில் சாய்ந்து நின்றாள்.

“அப்படின்னா ஓக்கேதான்..!!” என நான் மறைத்து வைத்திருந்த மிச்ச பீர் பாட்டிலை எடுத்து ஒரு மடக்கு குடித்தேன்.

“ஆனால், பீர் ஸ்மெல்லவிட உங்க செண்ட் ஸ்மெல் நல்லா தூக்குது..!!” என்றேன்.

“நான் போட்டு இருந்தது ஜோவான் ஸ்போர்ட் என்னும் அப்போது வரும் விலை உயர்ந்த செண்ட். காத்தோட அது கலந்து வரும்போது சும்மா சூப்பரா அள்ளும்..!!” என்றாள்.

“நீ குடிச்சிருக்கியா அனிதா..?” நூலு விட்டுத்தான் பாப்போமேன்னு பிட்ட போட்டேன்.

“இதுவரைக்கும் இல்ல..!!”

அவளும் சளச்சவளா தெரியல. ஆனால் அப்படி சொன்னவாறே பக்கவாட்டில் பார்த்த பார்வையில், ஒரு அசால்டுதனம் இருந்தது. அவள் கண்கள் அந்த இருட்டிலும் அழகாக தெரிந்தன.

“இப்ப கொஞ்சம் குடிச்சு பாக்குறீயா..?”

பட்சி பதற போகுதுன்னு நெனச்சேன்.

“ஆசயாத்தான் இருக்கு..!! ஆனா வேணாம்..!!”ன்னு, எங்கிட்ட இருந்த சில்லு பீரவிட, கூலா பதில் சொன்னா.

“ஆசப்பட்டா செஞ்சுடனும்..!! சும்மா கொஞ்சம் டிரை பண்ணி பாரு..!!” நானும் பிட்ட இருக்கினேன்.

சொல்லி கொண்டே பாட்டிலை லேசாக அவள் முன் நீட்டினேன்.

“ஆசைக்கு இல்ல, எங்க அப்பா ஏன் இந்த தண்ணிக்கு இப்படி அலையுறாருன்னு தெரியணும்..!! கொடுங்க..”ன்னு சொன்னவ, என் பதிலையும் எதிர் பாக்காம என் கையிலிருந்த பீரை வாங்கி கட கடன்னு கால் வாசி பாட்டில ஒரே மூச்சில குடிச்சுட்டா.

நான், “ஹேய்..”ன்னு பதற, கடகடன்னு குடிச்சதனால வாயில் இருந்த நுரைய ஒரு கையால தொடச்சுகிட்டே இன்னொரு கையால பாட்டில எங்கிட்ட நீட்டினா.

“எப்படி இருக்கு அனிதா..?”ன்னு கேட்டேன்.

“லேசா கசக்குற மாதிரி இருக்கு..!!” என்றாள்.

“வேற ஒண்ணும் தெரியலையா..?”

“ஒண்ணும் தெரியலையே..!! இதுல என்ன இருக்குன்னு இதுக்கு காச செலவு பண்னிகிட்டு அலையிறீங்களோ..!!” சலித்து கொண்டாள்.

“உங்கப்பா இந்த பீரத்தான் குடிப்பாரா..?”

“அவரு குடிக்கிற பாட்டில் சின்னதா இருக்கும்..”

“ஓஓ..!! அது பிராந்தி இல்லைன்னா விஸ்கியா இருக்கும்..!!”

“அது வேறையா..?” என கேட்ட வாறே தன் தலையை லேசாக சிலுப்பிகிட்டா.

மருந்து இப்பத்தான் லேசா வேல செய்யுதுன்னு தெரிஞ்சுக்கிட்டு, “அதுல ஆல்கஹால் ஜாஸ்தியா இருக்கும். உடம்புக்கு கெடுதி..!!” என்றேன்.

“அப்ப இது..?”

“இது உடம்புக்கு நல்லது..!! உடம்பெல்லாம் கொஞ்சம் பாலிஸாகும்..!!”ன்னு அள்ளி விட்டேன்.

“ஓ..!! அதுனாலதான் உங்க ஒடம்பு பளபளன்னு இருக்கா..!!”ன்னு என் கைய, ஒரு விரலால தடவி பாத்தா.

இவ தெரிஞ்சு கேட்குறாளா, இல்ல உண்மையிலேயே தெரியலையான்னு புரியல.

டேய் கார்த்தி..!! குட்டிக்கு உம் மேல ஆச. ஏதோ சாக்கு வச்சுகீட்டு தொட்டு பாக்குறான்னு மனசுகுள்ள நெனச்சுகிட்டு,

“ஏன் அனிதா, நீதான் நல்லா விளையாடுறீயே..!! ஏன் ரெகுலரா பிராக்டீசுக்கு வர மாட்டேங்கிற..?” என பேச்ச மாத்தி அதே நேரத்தில என் டிராக்கில இழுக்குறதுக்கு கொக்கிய போட்டேன்.

“இந்த கோச்ச கண்டாலே எனக்கு பிடிக்காது..!! எங்க அம்மா போ, போன்னு சொல்லுறதாலதான் நான் வர்றேன். உங்க டிரஸ் ரொம்ப அழகா இருக்கு..!!”ன்னு பேச்ச மாத்துனா.

நான், “பிடிச்சிருக்கா..?” என கேட்டேன்.

அவ, “ம்ம்..!!” என மீண்டும் ஒரு முறை தலைய சிலிப்பிக்கிட்டா.

“டிரஸ்சையா..? என்னையா..?” மீண்டும் ஒரு வழியா, நாகாஸ்திரத்த வீசிட்டேன்.

“உங்கள எங்க செட்டுல இருக்குற எல்லாருக்கும் பிடிக்கும்..!!” என்றாள்.

“மத்தவங்கள விடு. உனக்கு பிடிக்குமா..?” என கேட்டுக்கிட்டே, எங்ககிட்ட இருந்த இடைவெளிய குறைச்சேன்.

அரை அடி எட்டத்தில் அனிதா. இந்த மாதிரியா பேச்சு திச மாறூனதுக்கு, அவளுக்கு எம்மேல இருந்த ஆசையும், அந்த அந்திமாலை பொழுதும், அதோட லேசா வீசுன குளிர்ந்த காற்றும்தான் காரணமா இருக்க முடியும்.

“உங்களையும் பிடிக்கும், நீங்க போட்டுகிட்டு வர்ற செண்டும் ரொம்ப பிடிக்கும்..!!”ன்னு தலைய குனிஞ்சா.

ஒவ்வொருத்தருக்கும், ஒவ்வொரு ஆச. இவளுக்கு என் செண்டு மேல ஆச..!! காலையில விளையாட போகும் போதுகூட உடம்புல லேசா பாடி ஸ்ப்ரே அடிச்சுகிட்டுதான் போவேன். அதுல மயங்கிட்டா போல..!!

எங்கள் இருவரின் நெருக்கமும் காம அலையை காந்தமாக செலுத்துவதாக உண்ர்ந்தேன்.

“எவ்வளவு பிடிக்கும்..?”ன்னு மெதுவா அவ காதுக்கு மாத்திரம் கேட்கும் படியாக சொல்லிக்கொண்டே அவள ஒரு கையால வளச்சு நெருக்கிகிட்டேன்.

அவளும் மறுப்பேதும் சொல்லாம என் தோளில சாஞ்சுகிட்டு, “உங்கள ரொம்ப பிடிக்கும். ஐ லைவ் யூ..!!”ன்னு சொன்னா.

எனக்கு ஜிவ்வுன்னு சுண்ணி விடைக்க ஆரம்பிச்சுடுச்சு. ஆனாலும் நமக்கு புடிக்காத வார்த்தைய சொல்லுறாளேன்னு நெனச்சுகிட்டே, கடகடன்னு மிச்சம் இருந்த பீர ஒரே மூச்சில முடிச்சுட்டு அத தூக்கி ஏரிஞ்சிட்டு,

“எங்க குடும்பத்த பத்தி உனக்கு தெரியும் தான அனிதா..!! உன்ன, எனக்கு புடிக்கும்..!! ஆனா லவ் பண்ன முடியாது அனிதா..!!” என அவள் நாடியை பிடித்து தூக்கி கண்களால் ஊடுருவினேன்.

எனக்கு பெண்கள்கிட்ட பேசுறதுக்கு கூச்சம் இருக்குறது இல்ல. டீன்னேஜ் பருவத்தில் மாற்று பாலை தெரிந்து கொள்ளும் ஆர்வத்தையும், மோகத்தையும்தான் “லவ்” என்று சொல்வார்கள் என ஆழமாக நம்பிய காலம் அது..!!

என் கண்ணை சிறிது நேரம் பார்ந்தவள், சட்டென கண்களை தாழ்த்தி, “ஓஓ..!! நீங்க சந்தியா அக்காவ லவ் பண்ணுறீங்களா..? அதான்..!!” என்று கிசு கிசுகிசுத்தாள்.

“அவ என்கிட்ட நல்லா பேசுவா. அவ்வளவுதான்..!! ஆனா நான் தொடுற மொத பொண்ணு நீதான்..!!”ன்னு அள்ளிவிட்டேன்.

“என்ன உங்களுக்கு பிடிக்குமா..?” பீரின் போதையில் கேட்டாளா, அல்லது என் மீது உள்ள மயக்கத்தில் கேட்டாளா தெரியல..!! ஆனா அந்த கேள்விய கேட்டு கிட்டே, என் மார்புல சட்டை மேலே போட்ட கோலம்தான் என்ன கிறுகிறுக்க வச்சுடிச்சு.

“யூர் ஆர் டூ செக்ஸி, மை பிளாக் பியூட்டி..!!” என நான் சொல்ல, அதனை அவளின் காதலன் சொன்ன வார்ததையாக எடுத்து கொண்டாள் போலும்..!!

அவள் நெத்தியில முத்தம் இட்டேன். அவளோ தன் நிலை மறந்து கண்களை மூடிக்கொண்டாள். நான் மூடிய அவளின் இரு கண்களிலும் முத்தம் இட்டேன். பிறகு நாசியில். பிறகு அப்படியே இறங்கி அவளின் உதட்டின், மேல் இதழ்களில் லேசாக முத்தம் பதித்தேன்.

மூடிய கண்களை அவள் திறக்க வில்லை. உதடுதான் லேசாக பிரிந்தது. அதனை அப்படியே கவ்விக்கொண்டேன்.

என்னை, என் இதழ் சுவையை வரவேற்பது போல தன் இதழை முழுதாய் விரித்தாள். நான் கவ்விக்கொண்டேன். அவள் இதழ் என் இதழ்களின் இடையில் சரண் அடைந்தன. எங்கள் எச்சில் சுவை இடம் மாறின. பற்கள் ஒன்றோடு ஒன்று முட்டி கொள்ளவில்லை. அவ்வளவு நளினம்.

வெள்ளைக்காரன் இந்த தமிழர்களிடம் பாடம் படிக்க வேண்டும். அவ்வளவு இனிமை..!! சுவைப்பு..!!

அவள் தன்னை முழுதாய் இழந்தாள். நான் அவளாய் முழுதாய் ஆட்கொள்ள ஆயத்தமானேன். பேச்சு எங்களுக்கு இடையே தடை பட்டு போனது. முச்சு எங்கள் இருவருக்கும் முழு வேகத்தில் வந்தது. வாடை காற்று எங்களுக்கு சாமரம் வீச, காமம் எங்கள் இருவருக்குள்ளும் கணலாய் கொதித்தது.

மோகம் எங்களுக்குள் தீயாய் பரவ, ஒருவரை ஒருவர் முழுதாய் அறிந்து கொள்ளும் மோகனமான நேரமது. அவள் விடும் பெரும் மூச்சில் அவளது கொய்யா கனிகள் என் மார்பில் தோட்டாகளாய் துளைத்ததில், நான் செத்து செத்து மறு பிறவி எடுத்துக்கொண்டிருந்தேன்.

வில்லிலிருந்து புறப்படும் அம்பாய், என் காம பானம் அவள் ஸ்கர்ட்டையும் மீறி அவள் துளையை துளைக்க, அவளோ எங்கள் இருவருக்குள்ளும் ஏதும் இடைவெளி வந்துவிடக் கூடாது என்ற கவனத்தில் என்னோடு ஒட்டிக்கொண்டாள்.

காற்றை எதிர் பார்த்து காத்திருந்த நெருப்பை போல் பற்றிக்கொண்டது காமத்தீ. ஊதி அணைக்க நினத்து நாங்கள் இட்டுக்கொண்ட முத்தம் அதனை மேலும் பரவ செய்து, எங்களை தோல்வியடைய செய்தது.

சுண்ணி தண்ணிதான் அவள் சூட்டை அடக்கும் என முழுதாய் புரிந்தது. என் கைகள் அவள் குதிரை கொண்டையை தவிர்த்து அவள் கழுத்தில் வருடி, முத்தமிட்ட நிலை மாறாமல் அவள் தோள்களை தழுவி, அவளின் சட்டை பித்தான்களில் என் கைகளை பதித்தி மெதுவாய் கழற்ற, அவளோ தடை ஏதும் சொல்லாமல், தள்ளியும் நில்லாமல், என் செய்களுக்கு அங்கிகாரம் தந்தவளாய் என் தோளில் தொங்கிக் கொண்டாள். தன் இடுப்பை அசைத்து என் சுண்ணியை பதித்துகொண்டாள்.

மின்னல்கூட மெதுவாய்தான் வந்திருக்கும். அதனினும் வேகமாக அவளின் சட்டை பித்தான்களில் மூன்றை கழட்டிவிட்டேன். கழட்டியது மட்டுமில்லாமல், அவள் கனிகளையும் பற்றி விட்டேன்.

பிராவில் அடைப்பட்டுக் கொண்டிருந்த அவள் புறாக்கள், என் தடவுதலுக்கு தவம் இருந்தது போல துடித்து போயின. பற்றியிருந்த கைகளை மேலே அசைத்து அவள் பிரா பட்டையை விளக்கினேன். விலக்கிய கைகளை கொண்டு அவள் மார்பினை தடவினேன்.

மிச்சம் இருக்கும் பித்தானும், இந்த அத்தான் தரும் சுகத்தினை எச்சல் படுத்திவிடும் என நினைத்தாளோ என்னவோ..? மீதம் இருந்த இரண்டு பித்தான்களையும் தானே விலக்கி, தன் பருவ எழிலுக்கு விடுதலை கொடுத்தாள்.

அப்படியே தன் ககைகளை பின்புறம் செலுத்தி தன் பிராவின் கொக்கியை விடுவித்தாள். அவள் கழுத்தின் அருகே இருந்த என் கைகள், தன் எச்சிலை விழுங்கும் செய்கையால் ஏறி இறங்கும் அவள் தொண்டைக்குழியின் விரைவை அறிந்தது.

இறுக்கத்தால் ஆட்கொண்டிருந்த பிரா, அவிழ்ந்ததால் அனாதையாகி போனது. பனம்பழத்தின் பருவ எழில் அவள் மார்பு புடைப்புகளில் தெரிந்தது. பற்றுவதலியே பருவ சுகம் பொங்கி எழ, அதன் கனிகளை சுவைத்து பார்த்தால் என் பிறப்பின் அருமை புரியும் என்ற ஞானம் வந்தது.

பற்றி இருந்த விரலுக்கு இடையே, நீட்டிக் கொண்டிருந்த அனிதாவின் முலை காம்புகள் வீருகொண்டிருந்தது. விரல்களையும் மீறி விரைத்துக் கொண்டிருந்தது. இருளிலும் அவள் கருமேனியில் ஒரு ஒளிவீசியது.

அதற்க்கு காரணம் அவள் முலைகளில் இருந்த இரு நட்சத்திரங்களாக இருக்கலாம். அதனால் தானோ என்னவோ தூரத்தில் இருந்த வந்த விளக்கின் ஒளி அவள் முலைகளில் பட்டு, வெட்கி விலகி போனது போல் தெறித்து சிதறியது.

அவள் முலை அழகின் மயக்கத்திலேயே நானும் உமர்கயாம் ஆகிவிடுவேன் போல..!! கவிதை எழுத தூண்டிய அந்த கனியின் ரசத்தை பருகி பார்க்க சொல்லி என் பருவம் துடித்தது.

என் இதழ்கள் இடம் மாறின. அவள் இதய கலசங்களில் ஐக்கியமாகின. காம்புகளை கவ்வி பிடித்தன என் இதழ். அவள் மார்பெனும் மஞ்சத்தில் என் மயக்கம் இன்னும் அதிகமானது.

“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..!!” என அவளிடம் இருந்து வெளிபட்ட சத்தம், அவள் பெண்மையின் மெண்மையை வெளிபடுத்தும் சந்தம்.

பனம் பழத்தின் சாரை, “கள்” என ஏன் பெயரிட்டான்..!! என பனங்காயாய் அவள் முலைகளை சுவைக்கும் போதே என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது.

அவளோ இதயத்தை எனக்கு தந்துவிட்டாள். இதழ்களை எனக்கு பங்கு இட்டாள். இன்ப உறவுக்கு வழி தேடி, என் இயக்குதுடனே கலந்து விட்டாள்.

இத்தனை செயல்களிலும் நான் அவளிடம் கண்ட மாற்றம், “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..!! ஆஆஆஆ..!!” என்ற காம சரணங்களும், இன்னும் இறுகிய அவள் பிடியும், என் செயலால் நெருக்கிய அவள் உடலும், கால் பெருவிரலில் நின்ற அவள் கோலமும்தான்..!!

அவளின் அணைப்பிலே அனுபவம் இல்லை..!! அனுபவிக்கும் ஆசை இருந்தது..!! அவசரம் இல்லை..!! என்மீது கொண்ட காதல் இருந்தது..!! காம சுவையை கற்று அறியும் ஆவல் இருந்தது..!! மோக தீயில் மூழ்கி குளிக்கும் வீரம் இருந்தது..!! அதனால் தன்னை முழுதும் அர்பணிக்கும் தியாகம் இருந்தது..!!

என் இதழ்களில் சிறைபட்ட அவள் காம்புகள் என் பற்களுக்கு போட்டியாக பலம் கொண்டு இருந்தன. என் கைகளோ இருக்கும் இடத்தை விட்டு இல்லாத இடம் தேடும் ஞான தங்கமாய் அவள் இடுப்பு பிரதேசத்தில் விலாசம் தேடிக்கொண்டிருந்தது. அப்புறம்தான் என் மண்டைக்கு உரைக்க, இன்பம் செரியும் அவள் புண்டைக்கு விரைந்து சென்றது.

கால் விரல்களில் மாத்திரம் நின்றுகொண்டிருந்த அந்த கன்னியின் செய்கையால், உள் அடங்கி போன வயிரு அவள் ஸ்கர்டை நெகிழ வைக்க, என் கைகள் உள்ளே நுழைந்தது.

அவள் ஜட்டியின் இளாஸ்டிக்கோ என் கைகளுக்கு மாலையிட்டு மதன மாளிகைக்கு வழி விட்டு விலகி நின்றது.

ஆஹா..!! அடைந்தேன் நான்..!! அண்ட சராசரமும் அடங்கி போகும் காம லோகத்தை..!! மன்மதனும் மயங்கி போகும் மயிர் அடர்ந்த அந்த மர்ம கோட்டையில் என் கைவிரல்கள் நுழைந்தவுடன் கதவுகளை திறந்தது. கனலாக கொதித்தது.

இந்த எட்டடுக்கு மாளிகையில் ஏற்றி வைக்க கணவன் இல்லை. விட்டு விட்டு போகாமல் விரல்கள் கொண்டு காதலன் நான் வீணை நரம்புகளின் சுதியை சேர்க்கும் விவேக செயலில் என் விரலைக்கொண்டு இசையை மீட்ட, ஓசையின்றி மெளனமாய் அவள் பூ இதழ்கள் பிரிந்தது.

ஆயினும் ஆனந்த கண்ணிர், கண்களில் மட்டும் வருவதில்லை என அன்றுதான் புரிந்தது. வெள்ளம் பெருக்கெடுத்தால் காடெல்லாம் அழித்துவிடும் என காலத்தில் சொல்லுவர்..!! இங்கு மயிர்க்காடே வெள்ளம் உடைக்கையில் யார்தான் வெல்லுவர்..?

என்ன சொல்ல என் நிலை..!! இளமையின் துடிப்பில், இளைப்பாற விருப்பமில்லாமல், இன்பம் ஒன்றே இனிய உலகமாக பார்க்கும் இளைய வயதல்லவா இருவருக்கும்..!!

எட்டா உயரத்தில் இருக்கும் கனியும், தொட்டால் சுடும் செயலும் தானே, இந்த இளமைக்கு விருப்பமான இனிய பொருள்..!!

வேகம், விவேகத்தை அழித்து விடும் பருவம் அல்லவா..!! மதி கெட்டும் போனோம் என்று சொல்ல முடியாது..!! மயக்கும் சூழலில், மருதமான நெருக்கத்தில் எங்கள் மனம் ஒத்து போனோம்..!!

இடிக்கும் இடியும்கூட எங்களின் இசைவை கேட்டுவிட்டுதான் ஒலிக்க வேண்டும் என உரிமை கோரும் தருணம் அது..!! யாரும் எங்களுக்கு பொருட்டு இல்லை..!! அவளுடன் நான், என்னுடன் அவள்..!! இரு உடலின் ஒத்த உருவம்கொண்ட எண்ணம் மாத்திரம் இருக்கட்டும் இவ்வுலகில்..!!

யார் வரினும், யார் நீ..? என பயப்பட போவதில்லை. நீ யார்..? என கேள்வி கேட்கும் நேரமிது. அவள் நானாக, நான் அவளாக இணைந்திருக்கும் அந்த நேரத்தில், தன் இசைவுகளால் தன் ஆசையை வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருந்த அந்த காம ரூபினி, என் காதல் வாகினி, தன் காம படகில் என் துடுப்பை செலுத்த தன் ஆசை சிமிக்கையை எனக்கு பச்சையாய் காட்ட, அவள் மார்பை சுவைத்துக்கொண்டிருந்த என் இதழ்களை வழுக்கட்டாயமாக பிரித்து, என் உதட்டை கடித்தாள்.

காம பானம் செலுத்த காமனே, ஏன் இன்னும் கால தாமதம்..? என்பது போல் தன் புருவ வில்லால் எனக்கு பூங்கணை தொடுக்க, பொறுக்குமோ என் பூரித்த உள்ளம்..!! புகுந்து விளையாட புறப்பட்டது..!!

தன் புகழிடம் தேடி, அணைத்துக்கொண்டிருந்த அவளை, தள்ளிக்கொண்டு நான் தரையை நோக்க, வார்த்தைகள் இங்கே வழுவிழந்து போயின..!! வழிகள் இங்கே வரவை தேடின..!!

ஆம், அவள் புண்டை வாசல் என் பூலின் வரவை தேடியது. வீருகொண்டு எழுந்து இந்த உலகையே உரிமை கொள்ளும் துணிச்சலில் இருந்த என் பூலோ, அவள் புண்டை லோகத்தில் தன் வெற்றி கொடியை நாட்ட விரைந்து நின்றது..!!

அவள் புண்டையை சுவைக்க எனக்கு அவசியமும் இல்லை.=, என் பூலை சுவைக்க அவள் அறியவும் இல்லை..!! இத்தனை இல்லை என்னும்போதும், இன்பத்திற்கு அங்கே குறைவும் இல்லை..!!

ஆயிரம் சொல்லுங்கள், அறியா வயசில் ஆனந்தம் தேடி அலையும் மனதிற்கு ஆணைகள் என்பது அலட்சிய மானதொன்றே..!! என் வலு இல்லாமாலே விழுந்தாள்..!! தன் விருப்பத்துடனயே விரித்தாள்..!!

விரக தாபம்கொண்ட நாங்கள், ஒருவரை ஒருவர் உண்மையாய் உணர்ந்தோம்..!! உவகை என்பதை எங்கள் உணர்வுடன் கலந்தோம்..!!

எத்தனை வேகத்தில் என் உடைகளை விலகின என்ற நினைவு எனக்கில்லை. எப்படி கலைந்தேன் என்ற உனர்வும் எனக்கு இல்லை. புகுந்த வீடு செல்லும் மணப்பெண் போல மருகவில்லை என் மாவீரன். போர் கோலம் பூண்டது போல போராட பூமி நுழைந்தான்..!!

கன்னி பூமி அல்லவா, சுக நீரில் குளிர்ந்திருந்த போதிலும் கடினமாய் தடுத்து நின்றாள். சின்ன மாளிகை வாசல் தன் விருந்தினை வா..!! வா..!! என சுகமாய் அழைத்தாலும், வீறுகொண்டு எழுந்தாலும் உள்ளே நுழைய சற்று சிரமம்தான் பட்டான் அந்த சிங்காரன்.

“ம்கும்..” என்ற முக்கலுடன், திரையை கிழித்தான். உள்ளே நுழைந்தான்..!!

என் பூலை வரவேற்க தன் வலியை பொறுத்துக்கொண்டாள். தன் இதழை கடித்து, முக்கல் இல்லை முனங்கல் இல்லை..!! என் மனம் கோணும் படி ஒரு முக சுளிப்பும் இல்லை..!! இறுக்கத்துடன் உள்ளே நுழைந்தேன்..!!

“ஆஆஆஆ..!!” என்ற சத்தம் மட்டும். அதனையும் அவள், என் மனம் நோக கூடாது என்று வெளிபடுத்திய விதம் என் இதயத்தில் மின்னியது.

நான் என் காம பானத்தை அவள் பெண்மையுள் நுழைத்தேன். ஆயினும் அவள் என் இதயத்தில் ஏற்கனவே நுழைந்து விட்டாள்..!!

என் இயக்கத்தை செலுத்தினேன். அவள் இதய பூர்வமாக ஏற்றுக்கொண்டாள். எங்கள் உறுப்பின் நெறுக்கம் எங்களின் காமத்தைவிட இறுக்கமாக இருந்தது. அதனை லேசாக்கி வைத்தது.

அவள் என் மீதுகொண்ட காதலும், அதனால் ஏற்பட்ட நீர் ஊறலும், மெல்லிய காற்று வீசும் நேரத்தில் கடலில் செலுத்தும் பாய்மரமாய், மெதுவாய், அதே நேரம் இன்பமாய் நாங்கள் காம பயணம் சென்றுகொண்டிருந்த நேரமது..!!

யார் சொன்னது..? காதல் எல்லாம் காமத்தில் முடியும் என்று..? அவளுடன் காமம்கொண்ட பின்தான் எனக்கு காதல் வந்தது..!!