மாடி வீட்டு முலையழகி!

4317

Aunty Pundai Okkum Tamil Kamakathikal, Chennai Aunties Koothi Photos, Chinna Paiyan Tamil Aunty Kamakathaikal, Mami Molai Images, Mami Okkum Padangal, Mami Ool Kathaigal, Mami Pundai Padangal


செடிக்கிலாம் தண்ணி ஊத்திருங்க..!!”

“சரி..”

“கரண்ட் பில் கட்டிருங்க..!!”

“சரி..”

“நாளைக்கு தண்ணி வரும். எல்லா குடத்திலையும் ரொப்பி வச்சுருங்க..!!”

“சரி..”

“ம்ம். அப்புறம். மேல் வீட்டு சுவாதியக்கா வருவாங்க..!!”

“அவளை என்ன பண்ணனும்..?”

என் மனைவி திரும்பி என்னை முறைத்தாள். நான் சற்று அடங்கி,

“ஏன் இப்படி முறைக்கிற..? என்ன பண்ணனும்னுதான கேட்டேன்..!!”

“அப்படியா கேட்டீங்க..? அவளை என்ன பண்ணனும்..? என்ன பண்ற மாதிரி உத்தேசம்..?”

“ஏதோ வாய் தவறி வந்துருச்சுடி. என்ன பண்ணனும்னு சொல்லு.”

அவள் கொஞ்ச நேரம் என்னையே முறைத்துக் கொண்டு இருந்தாள். பின்பு சொன்னாள்,

“என்னோட ப்ளவுஸ் தருவாங்க. வாங்கி வச்சிருங்க..!!”

“ப்ளவுசா..? உன்னோட ப்ளவுச அவ எதுக்கு வாங்கிட்டு போனா..?”

“அந்த அக்காவோட புது புடவையை வெளிய கட்டிட்டு போக மேட்சிங் ப்ளவுஸ் இல்லேன்னு, முந்தா நாள் வாங்கிட்டு போனாங்க..!!”

“பாவம் அவ..!!”

“என்ன பாவம்..?”

“ஒண்ணும் இல்லை..!!”

“இல்லை. என்னமோ சொல்ல வந்தீங்க. என்ன அது..? சொல்லுங்க..!!”

“அந்த சுவாதி பாவம்னு சொன்னேன்.”

“அவங்க எதுக்கு பாவம்..?”

“அப்புறம்..!! அவளோடது உன்னோடதை விட டபுள் சைஸ் இருக்கும். உன் ப்ளவுச வாங்கிட்டு போய், என்ன கஷ்டப் பட்டாளோ..?”

“அவளோட சைஸ் உங்களுக்கு எப்படி தெரியும்..?”

என் மனைவி மறுபடியும் கோபமானாள்.

“ஏய். நீ என்னடி நான் ஏதோ அவ ஜாக்கெட்டை அவுத்து, அவ சைஸ பாத்தது மாதிரி இப்படி கோவப்படுற..?”

“அப்புறம் எப்படி அவ சைஸ் உங்களுக்கு தெரியும்..?”

“அது என்ன பெரிய ரகசியமா..? அவதான் எல்லாத்தையும் தெறந்து போட்டுக்கிட்டு, புள்ளைக்கு பால் கொடுக்குறாளே..!! முறைக்காத..!!”

“சரியான வெக்கங்கெட்ட ஜென்மம். ஒரு அம்மா புள்ளைக்கு பால் குடுக்குறதப் போயா பார்ப்பீங்க..?”

“நான் வேணும்னு பாக்கலைடி. எதேச்சையா கண்ணுல பட்டுருச்சு..!!”

“எதேச்சையா பாத்தா மாதிரி தெரியலையே. சைஸெல்லாம் கரெக்டா சொல்றீங்க..!!”

“ஆமாம். உனக்கு இருக்குற மாதிரி கொய்யாக்கா சைஸ்ல இருந்துச்சுன்னா கண்ணுல பட்டுருக்காது. அது இளநீ சைசுக்கு இருக்குறப்போ எப்படி கண்ணுல படாம போகும்..?”

“கருமம். அடுத்தவன் பொண்டாட்டி மார வர்ணிக்கிறதுக்கு உங்களுக்கு நா கூசலை. உங்களயெல்லாம் திருத்தவே முடியாது. எப்படியோ கேட்டு ஒழிங்க..!!”

“சரி. சரி. சித்தி பையன் கல்யாணத்துக்கு போற. கல்யாணம் முடிஞ்சு உடனே வரணும்னு அவசியம் இல்லை. அப்படியே உங்கம்மா வீட்டுக்கு போயி ஒருவாரம் ரெஸ்ட் எடுத்துட்டு வா. இங்கதான் வேலை வேலைன்னு கொஞ்ச நேரம் கூட உனக்கு ரெஸ்டே இல்லை..!!”

“ஆஹா. என் புருஷனுக்கு பொண்டாட்டி மேல என்ன கரிசனம்..? எதுக்கு..? நான் அங்கிட்டு போயிட்டா, நீங்க இந்த பக்கம் உங்க ஃபிரண்ட்சோட சேந்துக்கிட்டு, குடிச்சு கும்மாளம் போடவா..? ரொம்ப சந்தோஷப்படாதீங்க. ரெண்டே நாளுதான். நாளை மறுநா காலையில வந்துருவேன். பொண்டாட்டி எப்படா கெளம்புவான்னு இருக்குறது..!!”

என் மனைவி என்னை திட்டிக்கொண்டே கிளம்பி சென்றாள். அவள் என் கண்ணில் இருந்து மறைந்ததும், எனக்கு கொஞ்சம் நிம்மதியாக இருந்தது.

என் மனைவி மீனாட்சிக்கு எப்போதும் என் மேல் சந்தேகம். எனக்கு கொஞ்சம் சபல புத்திதான். அதற்காக அவள் செய்வது எல்லாம் ரொம்ப ஓவர். எந்த நேரமும் என்னை கண்காணித்துக் கொண்டே இருப்பாள்.

மீனாட்சிக்கு நான் அடுத்த பெண்களை நோட்டம் விடுவது பிடிக்காது. எனக்கோ அதுதான் அலாதி பிரியம். அதுவும் பருத்த முலைகள் கொண்ட பெண்கள் என்றால் போதும், என் மனைவி அருகில் இருப்பதையே மறந்து, வாயை பிளந்து அவர்களின் முலைகளை பார்த்துவிட்டு, என் மனைவியிடம் தலையில் குட்டு வாங்குவேன்.

என் மனைவி என்னை சந்தேகப் படுவதால் எனக்கு அவளை பிடிக்காது என்று இல்லை. எனக்கு அவளை பிடிக்கும். லட்சணமாக இருப்பாள். நான் ஓலுக்கு அழைத்து இதுவரை ஒரு நாள் கூட வராமல் இருந்ததோ, முகம் சுளித்ததோ இல்லை. என் காமப்பசிக்கு நன்றாகவே தீனி போடுவாள்.

என்ன, அவளிடம் எனக்கு பிடிக்காதது அவளோட முலைகள்தான். டென்னிஸ் பந்து சைஸுதான் இருக்கும். எனக்கு கால்பந்து சைஸுக்கு இருந்தால்தான் பிடிக்கும்.

எனக்கு பெரிய முலைகள் இருக்கும் பெண்களை ரொம்ப பிடிக்கும். எனக்கு மனைவியாக வரப்போறவளுக்கு முலை மட்டும் நன்கு பெரிதாக இருக்கவேண்டும் என்பதில் உறுதியாய் இருந்தேன். மீனாட்சியை பெண் பார்க்க சென்றபோது, முதலில் என் பார்வை அவள் முலைகளுக்குதான் சென்றது. அதன் பிறகுதான் அவள் முகத்தையே பார்த்தேன்.

அவளுடைய குட்டி முலைகள் எனக்கு கொஞ்சம் உறுத்தினாலும், கவர்ச்சியான முகம் என்னை மயக்கியது. அவளை கட்டிக் கொள்ள சம்மதித்தேன்.

கல்யாணத்துக்கு பிறகு நன்றாக உருட்டிக் கொடுத்தால் பெரிதாகிவிடப் போகிறது..!! என்று சமாதானம் சொல்லிக் கொண்டேன். இப்போது எங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகி ஒரு வருடத்துக்கு மேலாகிறது. மீனாட்சியின் முலைகளை கசக்கி கசக்கி விட்டு என் கை வலித்ததுதான் மிச்சம். அவளுடைய முலைகள் அன்று பார்த்து போலவே இன்றும் இருக்கின்றன.

எனக்கு அவள் முலைகள் பெரிதாகும் என்ற நம்பிக்கை போய் விட்டது. என் ஆசையாய் அடக்க முடியாமல் கண்ணில் படும் பெருமுலைகளை எல்லாம் வெறிக்க ஆரம்பித்தேன்.

அப்படிதான் ஒரு நாள் சுவாதியின் முலைகளை பார்க்க நேர்ந்தது.

நாங்கள் வசிப்பது இரண்டடுக்கு கொண்ட தனி வீடு. வீட்டுக்கு சொந்தக்காரர் வேறு ஊரில் இருக்கிறார். நாங்கள் கிரவுண்ட் ஃபுளோரில் வாடகைக்கு இருக்கிறோம். சுவாதி குடும்பம் முதல் ஃபுளோரில். நான்கைந்து மாசம் முன்புதான் இங்கு குடிவந்தார்கள். அவர்கள் குடும்பத்தில் சுவாதி, அவள் கணவன் மற்றும் அவளின் ஒரு வயது பெண் குழந்தை.

ஒரு நாள் மேலே வாட்டர் டேங்க் லீக்காவது போல சந்தேகம் வர, மாடி ஏறி மொட்டை மாடிக்கு சென்றேன். அப்போதுதான் சுவாதியின் முலையை பார்த்தேன்.

அவள் குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தாள். ஜாக்கெட்டை முழுவதும் மேலே ஏற்றி விட்டு, முழு முலையையும் வெளியே தள்ளி விட்டிருந்தாள். எனக்கு மிகவும் பிடித்த புட்பால் சைஸ். குழந்தை அதை பிடித்து சப்பிக் கொண்டு இருந்தது.

ஒரு ரெண்டு வினாடி கூட இருக்காது. என்னை பார்த்தும் சுதாரித்துக் கொண்டவள், பட்டென்று மாராப்பை எடுத்து முலையை மறைத்துக் கொண்டாள்.

ஆனால் ரெண்டு வினாடி பார்த்த காட்சியே, படம் எடுத்தது போல் என் மனசுக்குள் ஆணியடித்து உட்கார்ந்து கொண்டது. சுவாதிக்கு அந்த சைஸில் முலை இருக்கும் என்று நான் நினைத்து பார்த்தது கூட கிடையாது. அதுவரை நான் அவளை பார்க்க நேர்ந்த போதெல்லாம் அவள் புடவையை நன்கு இறுக்கி சுற்றியிருப்பாள்.

அதனால் அவள் முலையின் சைஸை பற்றி என்னால் கணிக்க முடியாமல் இருந்தது. ஆனால் கண்ணுக்கு முன்னால், அவள் உண்மையான சைஸை பார்த்தும், எனக்கு அவள் மேல் ஒரு மயக்கம் வந்தது. அவள் போகும்போது வரும்போதெல்லாம் அவள் முலைகளை வெறிப்பேன். மீனாட்சிக்கும் இது போல் முலை இருந்தால், நல்லா இருக்குமே என்று ஏங்குவேன்.

என் மனைவி சென்றதும் நான் ஒரு புத்தகத்தை எடுத்துக்கொண்டு உட்கார்ந்தேன். ரொம்ப நேரம் புத்தகத்தில் மூழ்கிப் போனேன். மதியம் ரெண்டு மணி ஆனதும், நண்பனை பார்த்து விட்டு வரலாம் என்று கிளம்பினேன். உடை மாற்றிக் கொண்டு இருக்கும்போது காலிங் பெல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டது. நான் முன்னறைக்கு வந்து கதவை திறந்தேன். வெளியே பெருமுலைக்காரி சுவாதி நின்று கொண்டு இருந்தாள்.

“ம். வாங்க..!!” என்றேன்.

“மீனா அக்கா இல்லையா..?”

“அவ ஊருக்கு போயிருக்கா. நீங்க ப்ளவுஸ் தருவீங்க, வாங்கி வையுங்கன்னு சொன்னா. கொண்டு வந்துருக்கீங்களா..?”

“இல்லை. நான் அதுக்கு வரலை..!!”

“அப்புறம்..?”

அவள் திணறினாள். எனக்கு அவளை பார்க்க ஏதோ வித்தியாசமாக தெரிந்தது. அவள் முகமெல்லாம் முத்து முத்தாய் வேர்த்து இருந்தது. லேசாக அவளுக்கு மூச்சிரைப்பது போல தோன்றியது. எதுவோ அவஸ்தையில் இருப்பவள் போல தெரிந்தாள்.

“ஒண்ணும் இல்லைங்க. சும்மாதான் அக்காவ பாக்கலாம்னு வந்தேன்..!!” என சொல்லிவிட்டு அவள் திரும்பி நடந்து மாடிப்படியேற ஆரம்பித்தாள்.

எனக்கு அவள் சென்ற பிறகும் மனதுக்குள் ஏதோ ஒரு நெருடல். என்னவோ கேட்க வந்தாள். கேட்காமலேயே சென்றுவிட்டாளே..!! ஏதாவது உதவி கேட்க வந்திருப்பாளோ..? என்னை பார்த்தும் கேட்காமல் மறைத்து விட்டாளோ..? எனக்கு குழப்பமாய் இருந்தது.

சிறிது நேரம் யோசித்துவிட்டு, பின் ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாய், மாடிப்படி ஏறினேன். காலிங் பெல்லை அடித்தேன். சுவாதி வந்து கதவை திறந்தாள். என்னை பார்த்ததும் உள்ளே சென்று, ப்ளவுசை எடுத்து வந்தாள். நான் அதை வாங்கிக் கொண்டு,

“ஏதாவது பிரச்னைங்களா..?” என்றேன்.

“இல்லையே..!!”

“இல்லை, நீங்க ஏதோ கேட்க வந்த மாதிரி இருந்தது. அப்புறம் திரும்ப வந்துட்டீங்க. ஏதாவது ஹெல்ப் வேணும்னா, தயங்காம சொல்லுங்க. நான் பண்ணுறேன்..!!”

“இல்லைங்க. அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லை..”

பேசிக்கொண்டு இருக்கும்போதே அவள் பல்லை கடித்து ஏதோ வலியை அடக்கிக் கொள்பவள் போல் செய்தாள்.

“உங்களுக்கு உடம்பு எதுவும் சரியில்லையா..? டல்லா இருக்கீங்க..?”

“அதெல்லாம் இல்லைங்க. நான் நல்லாத்தான் இருக்கேன்..!!”

நான் சற்று யோசித்தேன். அப்புறம்,

“சரிங்க. நான் கெளம்புறேன். ஏதாவது ஹெல்ப் வேணும்னா கூப்பிடுங்க..!!” என்றுவிட்டு நான் திரும்பி படியிறங்க ஆரம்பித்தேன்.

பாதிதூரம் இறங்கிக் கொண்டு இருக்கும்போதே, “என்னங்க” என்று பின்னால் இருந்து சுவாதி கூப்பிடும் சத்தம் கேட்டது. நான் திரும்பி பார்த்தேன்.

“கொஞ்சம் இங்க வர்றீங்களா..?” என்றாள்.

நான் மீண்டும் படியேறி மேலே போக, “வீட்டுக்குள்ள வாங்க..” என்றாள்.

நான் வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும் கதவை சாத்திக் கொண்டாள். எனக்கு எதுவும் புரியவில்லை.

“என்னங்க, என்ன ஆச்சு..?” என்றேன்.

“எனக்கு நீங்க ஒரு ஹெல்ப் பண்ணனும். பண்ணுவீங்களா..?”

“என்னங்க, அதைத்தான இவ்வளவு நேரம் கேட்டுக்கிட்டு இருந்தேன். சொல்லுங்க..!!”

அவள் தயங்கினாள். “அது.. அது வந்து..!!” என்று சொல்ல முடியாமல் திணறினாள்.

அவஸ்தையில் நெளிந்தாள். அப்புறம் தயங்கி தயங்கி சொன்னாள்,

“எ.. எ.. எனக்கு பா.. பா.. பால் கட்டிக்கிச்சு. அதை எடுத்து விடுறதுக்கு கொஞ்சம் ஹெல்ப் பண்ண முடியுமா..?”

எனக்கு நான் காண்பது கனவா..? இல்லை நனவா..? என்று நம்ப முடியவில்லை. இப்படி ஒரு அதிர்ஷ்டமா எனக்கு..?

“என்னங்க, என்ன சொல்றீங்க நீங்க..? எனக்கு எதுவும் புரியலை..!!” நான் புரியாதது போல் கேட்டேன்.

“குழந்தைக்கு ரெண்டு நாளா உடம்பு சரியில்லை. சரியாவே பால் குடிக்கலை. அதனால எனக்கு மார்ல பால் கட்டிக்கிச்சு. ஒரே வலி. யாராவது வாயை வச்சு உறிஞ்சி எடுத்தாதான் சரியாகும். அதான் அக்காவை பாக்கலாம்னு வந்தேன். அவங்க இல்லை. என்னால வலியை தாங்க முடியலைங்க. நீங்க கொஞ்சம் வாயை வச்சு உறிஞ்சி, பாலை வெளிய எடுக்குறீங்களா..?”

இன்று எனக்கு அதிர்ஷ்டமான நாளேதான். அவள் முலையை பார்த்ததில் இருந்து எப்படி ஏங்கினேன். அதை தொட்டு பார்க்க ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்காதா..? என்று ஏங்கினேன். இன்று அதை சப்பி சுவைக்க ஒரு அருமையான வாய்ப்பு.

நான் அவள் குழந்தைக்கு நன்றி சொன்னேன். அது சரியாக சப்பாமல் விட்டதால்தானே, எனக்கு இப்போது சப்ப வாய்ப்பு கிடைத்தது.

“எனக்கு ஏதும் ப்ராப்ளம் இல்லைங்க. உங்களுக்கு நான் உங்க மார்ல வாய் வச்சு உறிஞ்சுறது எதும் அப்ஜக்ஷன் இல்லையே..?”

“இல்லைங்க. முதல்ல எனக்கும் எப்படி கேட்குறதுன்னு தயக்கமா இருந்துச்சு. ஹாஸ்பிடல் போகலாம்னுதான் நெனச்சேன். ஆனா ஹாஸ்பிடல் போற வரை என்னால வலியை தாங்க முடியும்னு தோணலை. அது இல்லாம, குழந்தைய வேற தூக்கிட்டு அலையணும். அதான் ஆபத்துக்கு பாவம் இல்லைன்னு, உங்களை கூப்பிட்டேன்”

நான் அவள் குழந்தைக்கு மீண்டும் ஒருமுறை நன்றி கூறினேன்.

“சரிங்க. நான் ரெடி. சீக்கிரம் ஜாக்கெட்டை கழட்டுங்க. பாவம் ரொம்ப நேரமா நீங்க வலியில துடிக்கிறீங்க..!!”

சுவாதி புடவை தலைப்பை சரிய விட்டாள். அப்பா..!! நான் வாய் பிளந்தேன். முலையா அது..? சுவாதி சாதாரண உடற்கட்டு கொண்டவள்தான். ஆனால் அவள் முலைகள் அவள் உடலமைப்பிற்கு சம்பந்தம் இல்லாமல், கன்னாபின்னா என்று வளர்ந்து இருந்தது.

நெஞ்சுக்கு கீழே ரெண்டு இளநீ காய்த்து தொங்குவது போல இருந்தது. ஜாக்கெட்டுக்குள் அடங்காமல் திமிறிக் கொண்டு முறைத்தது. வழியில் துடித்துக் கொண்டு இருந்த சுவாதி, ஜாக்கெட் ஊக்குகளை கழற்ற மிகவும் சிரமப்பட்டாள்.

“இருங்க. இருங்க. நான் ஹெல்ப் பண்ணுறேன்..!!” என்றவாறு நான் அவள் முலைகளில் கை வைத்தேன்.

அவள் கையை எடுத்துக் கொள்ள, நான் அவள் முலைகளை தடவிக் கொண்டே, ஒவ்வொரு ஊக்காக கழற்றினேன். அவள் உள்ளே ப்ரா எதுவும் அணிந்து இருக்கவில்லை.

கடைசி ஊக்கை அவிழ்த்துதான் தாமதம், விட்டால் போதும் என்று இரண்டு முலைகளும் தொம்மென்று வெளியே வந்து விழுந்தன. உண்மையை சொல்லுகிறேன். அவள் முலை அழகை பார்க்க ஆயிரம் கண்கள் வேண்டும். அப்படி ஒரு கொள்ளை அழகாய் இருந்தன அவள் கொழுத்த கனிகள்.

நான் சுவாதியின் பின்பக்கமாக சென்றேன். அவள் இடுப்பை பற்றி இழுத்து, என்னோடு ஒட்டிக் கொண்டேன். அவள் குண்டி சதைகள் என் ஆண்மையோடு உரசின.

நான் என் இரண்டு கைகளையும் அவள் இடுப்பை சுற்றி முன்னால் செலுத்தி அவள் பாற்குடங்களை பற்றினேன். மெல்ல பிசைந்தேன். பால் வரவில்லை.

“என்னங்க பாலையே காணோம்..?” என்றேன்.

“நல்லா அழுத்தி பிசஞ்சு விடுங்க. அப்பத்தான் வரும்..!!”

நான் என் கைகளை அகல விரித்து அவள் முலைகளை கப்பென்று பிடித்தேன். அவளுடைய பாதி முலைகள்தான் என் கைகளுக்குள் சிக்கியது. நான் அவளின் முலைக்காம்புகள் என் விரல்களுக்கு நடுவில் இருக்குமாறு பார்த்துக் கொண்டேன்.

அப்படியே பஸ் டிரைவர் ஹார்ன் அடிப்பது போல, அவள் முலைகளை அழுத்தி பிசைந்தேன். இப்போது அவள் முலைகளில் இருந்து பால் சொட்டு சொட்டாய், இங்க் பில்லரில் இருந்து இங்க் விழுவது போல் வெளிவந்தது. சுவாதியின் முலைக் காம்புகள் வழியாக வடிந்த வெண்ணிற துளிகள், என் விரல்களில் பட்டு, தரையில் விழுந்து சிதறின.

“என்னங்க. சொட்டு சொட்டாதான் வருது. அவ்வளவுதானா..?”