அன்று சண்டே. காலை 9 மணி இருக்கும்.
காலிங் பெல் சத்தம் காதை கிழிக்க, எழுந்து கொண்டேன். கனவில் நமீதாவின் புண்டையை கிழித்து எடுத்ததில், விரைத்து போய் இருந்த எனது தம்பி, எழுந்ததும். “ச்சே எல்லாம் கனவா..?” என்று ஏமாந்து, சூம்பி சுருங்க ஆரம்பித்தான்.
நான் கைலியை வாரி சுருட்டி கட்டிக் கொண்டு, லேசான எரிச்சலுடனே கதவை திறந்தேன்.
வெளியே நின்றிருந்த அழகுப் பெண்ணை பார்த்தும், என் வாயும் திறந்து கொண்டது. திரும்ப மூடுவதற்கு சிறிது நேரம் ஆனது.
வெளியே 18 வயதே ஆகி இருக்கக் கூடிய, ஒரு பருவ மொட்டு நின்று இருந்தது.
எலுமிச்சை நிற தேகம். களையான வட்ட முகம். பெரிய பேசும் கண்கள். தடித்த வரி வரியான உதடுகள். சங்கு கழுத்துக்கு கீழே கை கொள்ளாத அளவிற்கு, உருண்டு திரண்ட இரண்டு முலைகள். இறுக்கமான மேல்சட்டையும், நீளமான பாவாடையும் அணிந்து இருந்தாள்.
முலைகள் ரெண்டும் மேல் சட்டையை தள்ளிக்கொண்டு, விம்மி புடைத்து இருந்தது, கண்ணை பறித்தது. இடுப்பு வரை குறுகி சென்ற அவள் உடலமைப்பு, இடுப்புக்கு கீழே பெரிதாக விரிந்து இருந்தது.
என்னிடம் இருந்து பேச்சு மூச்சு இல்லாததால், அவளே பேசினாள்.
“நான் துளசி. அன்னம்மாவோட பொண்ணு..!!” என்றாள்.
நான் சுதாரித்துக் கொண்டு, “ஓ.. அன்னம்மாவோட பொண்ணா..? வா வா.. உள்ள வா..!!” என்றவாறே வாசலில் இருந்து விலகி, அவளுக்கு வழி விட்டேன்.
அவள் உள்ளே நுழைந்து, புட்டத்தை அசைத்து அசைத்து நடந்து சென்றாள்.
“ஓ கடவுளே..!! எவ்வளவு வாளிப்பான வட்ட குண்டிகள் இவளுக்கு..!! அவள் நடக்கையில் என்னமாய் மேலும் கீழும் உருண்டு அசைகின்றன..!!” என்று குமுறிய என் மனம், அவளது குண்டி இடுக்கில் போய் அமர்ந்து கொண்டது.
நேராக சமையலறைக்கு சென்றவள், எதோ பாத்திரத்தை எடுத்து கழுவ ஆரம்பித்தாள்.
நான் சமையலறையை எட்டிப் பார்க்க, “காலயில என்ன பண்ணட்டும் ஸார்..?” என்றாள்.
“இட்லி பண்ணிரு. உன் பேரு என்ன சொன்ன..?” என்று கேட்டேன்.
அவள், “துளசி ஸார்..!!” என்றாள்.
உடனே நான் பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்து கொண்டேன். துளசியை நினைத்துக் கொண்டு, சுடச்சுட கையடிக்க ஆரம்பித்தேன்.
நான் கையடித்து முடிப்பதற்குள் என்னை பற்றி கொஞ்சம் தெரிந்து கொள்ளுங்கள்.
என் பேரு அசோக். ஊரு கும்பகோணம் பக்கத்துல. அப்பாவுக்கு அரசு உத்தியோகம். அம்மா ஹவுஸ்வொய்ப்.
என் அப்பா என்னை அரசு வேலைக்கு தேர்வு எழுத சொல்ல, அவரிடம் சண்டை போட்டுக் கொண்டு, சென்னை வந்தேன்.
கொஞ்சம் அலைந்து திரிந்து, வீட்டு உபயோகப் பொருட்கள் தயாரிக்கும் ஒரு நிறுவனத்தில் சேல்ஸ் எக்சிகியூடிவ் ஆக சேர்ந்தேன். ஒரு நான்கைந்து வருடம், கழுத்தில் டையை கட்டிக் கொண்டு, ஆவாத போவாத பொருட்களை எல்லாம், “ஆஹா.. ஓஹோ..!!” என்று புகழ்ந்து விற்று திரிந்தேன்.
எனது திறமை எங்கள் நிறுவனத்திற்கு பிடித்து போக, “நீங்க நல்லா ஏமாத்துறீங்க..!!” என்று பாராட்டி, பதவி உயர்வு கொடுத்து, கிளை மேலாளராக ஆக்கியது. மேலும் நன்றாக மக்களை ஏமாற்ற சொல்லி ஊக்கமளித்தது.
“கை நிறைய சம்பளம், வாய் நிறைய பொய்..!!” இதுதான் இரண்டே வரியில் என் வாழ்க்கை.
நான் சென்னை வந்து கொஞ்ச நாள், ஹோட்டலில்தான் சாப்பிட்டேன். சென்னை ஹோட்டல்கள் என் நாக்கிற்கு மரணவிழா எடுத்தன.
ஒரு நாள் நாயர் பேக்கரியில், பூந்தி வாங்கி சாப்பிட்டு விட்டு, “என்ன நாயரே, பூந்தி கசக்குது..?” என்று கேட்டுவிட்டு நாயரிடம் திட்டு வாங்கினேன்.
அதன் பிறகுதான் ஹோட்டல் சாப்பாடு வேண்டாம் என்று முடிவு செய்தேன். நானே சமைப்பது என்று முடிவு செய்து, முதல் நாள் சாம்பார் வைத்து சாப்பிட்டேன். ரெண்டு நாள் வாந்தி பேதி என்று புடுங்க, நான் மிரண்டு போனேன்.
அப்போதுதான் பக்கத்துக்கு வீட்டுக்காரர் மூலமாக, அன்னம்மா தெரிய வந்தாள். அதனால் அன்னாம்மாவை வேலைக்காரியாக சேர்த்துக் கொண்டேன்.
அன்னம்மா வந்த பிறகு என் சாப்பாடு பிரச்னை தீர்ந்தது. அன்னம்மா நன்றாக சமைக்க, நான் ரெண்டு சுற்று பெருத்தேன்.
அன்னம்மா வீடு அருகில்தான். அதனால் காலையிலேயே வீட்டுக்கு வந்து விடுவாள். காலை சாப்பாடு செய்து விட்டு, மதிய சாப்பாட்டை ஒரு ஹாட் பாக்ஸில் வைத்து தந்து விடுவாள். பின்பு, இரவு மீண்டும் வந்து சமையல் முடித்து, சிறிது நேரம் சீரியல் பார்த்து அழுது விட்டு போவாள்.
சண்டேயில் வீட்டை பெருக்கி சுத்தம் செய்வது, என் துணிகளை துவைப்பது இதர பணிகள்.
இரண்டு நாள் முன்பு, காலையில் அன்னம்மா வரவில்லை. இரவு ஆபீஸில் இருந்து திரும்பி வந்த போதும் அன்னம்மாவை காணோம்.
அதனால் நான் நேராக அன்னம்மா வீட்டிற்கே சென்றேன். அன்னம்மா காலில் கட்டுப்போட்டு படுத்து இருந்தாள்.
“கார்காரன் இடிச்சுட்டு நிக்காம போய்ட்டான் தம்பி..!!” என்று அழுதாள்.
“மூணு மாசம் ரெஸ்ட் எடுக்கணும்ன்னு டாக்டர் சொல்றாரு..!!” என்று புலம்பினாள்.
நான் கொஞ்சம் பணத்தை அன்னம்மாவின் கையில் திணித்து விட்டு கிளம்பினேன்.
“தம்பி..” என அன்னம்மா என்னை அழைத்
