டீச்சர்.. டீச்சர். என்ற குரல் வெகு நேரமாக கோமதி டீச்சரின் வீட்டு வாசலில் ஒலித்தபடி இருந்தது.தூங்கிக் கொண்டிருந்த பார்வதிக்கு அக் குரல் வெகு தூரத்தில் ஒலிப்பதாக கேட்டது. அவளும் தன்னுடைய காலைக் கனவில் கவனமுடன் யாரென்றே தெரியாத ஒருவனிடத்தில் காம சுகத்தினை அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தாள். குளியலரையில் இருந்து வெளிவந்த கோமதி டீச்சர் கோவத்துடன் “ஏன்டி எரும.. வெளியில எப்போ இருந்து சத்தம் கேட்டுக்கிட்டு கிடக்கு. அது என்ன ஏதுன்னு பார்க்க வேண்டாமா?. நாளைக்கு கல்யாணம் ஆகிகிட்டுப் போற புள்ள,. இப்படி எழு மணிவரைக்கும் நீ தூங்கிட்டு இருக்கியே.” என்று சத்தம் போட்டு பார்வதி போர்த்தியிருந்த போர்வையை விலக்கினாள். பார்வதி அணிந்திருந்த தாவணி எங்கோ கிடக்க, பாவடை ரவுக்கையுடன் படுத்திருந்தாள்.
“என்னம்மா.. இன்னும் கொஞ்ச நேரம்மா..” என்று கெஞ்சியபடி மீண்டும் தன் தூக்கத்தினை தொடர்ந்தாள். கோமதி தன்னுடைய உடலில் கட்டியிருந்த துண்டை அவிழ்த்துவிட்டு பாவடையை எடுத்து இடுப்பில் கட்டினாள்.
“என்னம்மோ போடி, அவர் உயிரோட இருக்கறப்ப இப்படி ஏழு மணி வரைக்கும் தூங்கியிருப்பியா? தோல உரிச்சு போட்டுருப்பாரு” என்று பார்வதியை திட்டிக் கொண்டே தன் கொழுத்த மார்புகளை ஜாக்கெட்டுக்குள் இழுத்துப் பூட்டிக் கொண்டாள். சேலையை எடுத்து கட்டிக் கொண்டு வெளியே சென்றாள். வாசலில் பால்கார ரங்கனும் ஒரு பெண்ணும் நின்றிருந்தார்கள். கோமதியைப் பார்த்தும் ரங்கன் வணக்கம் சொன்னான்.
“ஏய் புள்ள என்ன வாயப் பார்த்துட்டு இருக்கறவ, டீச்சரம்மாவுக்கு வணக்கம் சொல்லு”
“வணக்கம் டீச்சர்”
“ம்.. வணக்கம்.. வணக்கம்”
“டீச்சர், இந்த சிறுக்கியைப் பத்தி தான் சொல்லியிருந்தேன். பேரு வெண்தாமரை. ”
“எல்லாம் ஞாபகம் இருக்கு ரங்கா. இனிமே நான் இவளப் பார்த்துக்கறேன். நீ போய் உன் சோழியைப் பாரு.” என்று சொல்லிவிட்டு எகத்தாளமாய் வெண்தாமரையை ஏறிட்டாள் கோமதி. ஒடிசலான தேகம், ஒழுங்காய் வாரத தலை, கண்களில் துள்ளும் குறும்பு, போட்டிருக்கும் பாவடை சட்டையில் முட்டி நிற்கும் மார்பு என வெண்தாமரை இருந்தாள்.
“போட்டுக்க துணி மணி, படிக்க என எல்லாத்தையும் கொண்டு வந்துட்டிள்ள”..
“பள்ளிக் கூடத்துல நேத்து கணக்கு நோட்டை விட்டுவந்துட்டேன். மத்தெல்லாம் கொண்டுவந்துட்டேன் டீச்சர்.”
“ம்.. சரி.. சரி.. நீ செருப்ப இங்கே கலட்டிவிட்டுட்டு வலது பக்கம் இருக்கிற ரூமுக்கு போ. நான் பின்னாலேயே வாரேன்.”
“இன்னும் ஏன் ரங்கா நிக்கற. அதான் நான் பார்த்துக்கறேன்னு சொல்லறேனுல்ல, அவ பத்தாம் கிளாச முடிக்கிற வரைக்கும் என் வீட்டுலேயே இருக்கட்டும். வெண்தாமரை மாதிரி இன்னும் சிலரை கூட்டியாந்து டியூசன் வைச்சு சொல்லித் தரேன். உன் புள்ள தங்கமாட்டம் படிக்கிறவ. இந்த தடவை நம்ம பள்ளிக் கூடத்துக்கு நல்ல பேர மாவட்ட அளவுல எடுத்து தருவா. நீ கவலைப் படாம போ”
“நன்றிம்மா” அவனை ஏறெடுத்தும் பார்க்காமல் வீட்டுக்குள் போனாள்.
அங்கே அறைக்குள் ஜாக்கெட்டில் ஒளிந்து நிற்கும் மார்போடு படுத்திருக்கும் பார்வதியை வெறித்தபடி நின்றிருந்தாள் வெண்தாமரை.
“என்னடா அக்கா இப்படி அரையும் குறையுமா படுத்திருக்காளேன்னு நெனக்கறீயா. இன்னைக்காவது ஜாக்கெட்டெல்லாம் போட்டு படுத்துருக்கா. சில சமயம் ஒன்னும் போடாம கிடக்கும் கழுத. இத எவன் கையில புடுச்சு கொடுக்கப் போறேனோ தெரிய” என்று புலம்படியே பார்வதி எழுப்ப தொடங்கினாள்.
“ம்மா.. இன்னும் கொஞ்ச நேரம்”
“அடிக் கழுத, பாரு வெண்தாமரை வீட்டுக்கு வந்திருக்கா”
“ம்.” என்றவாறு எழுந்து அமர்ந்தாள், அவளுடைய பாவாடை தொடைவரை தூக்கியிருந்தது. அதை சரி செய்துகொண்டே வெண்தாமரையைப் பார்த்தாள், அம்மா இந்த பொண்ணுக்கு முலைகள் எப்படி குத்திக் கொண்டு நிற்கின்றன. நமக்கும்தான் இருக்கின்றனவே என்று ஜாக்கெட் பார்த்தாள். பார்வதியின் மார்புகள் இருக்கும் இடம் தெரியாமல் இருந்தன. தாவணியை தேடி மேலே போட்டுக் கொண்டு வெண்தாமரையை கடந்து சென்றாள். பார்வதிக்கு திரண்ட மார்புகள் தான் இல்லையே தவிர, பருத்த குண்டிகள் வெண்தாமரையின் கண்களிலில் பட்டன.
“அந்த வெளிக்கதவை திறந்து வைச்சுடு வெண்தாமர. மணி 7 ஆகப் போகுது. இனி டியூசனுக்கு வாலுகலெல்லாம் வந்துடும்” என்று கோமதி சொல்லி முடிப்பதற்குள் குட்டையும் நெட்டையுமாய் இரு பெண் குழந்தைகள் வாசலில் வந்து நின்றன. வெண்தாமரை தனது பாவடையை மேலே தூக்கிபிடித்தபடி ஓடிச் சென்று வாசல் கதவினை திறந்துவிட்டாள். அந்த பெண் குழந்தைகள் “குட்மார்னிங் அக்கா” என்றபடி நுழைந்தன.
அவர்களைத் தொடர்ந்து மேலும் சில குழந்தைகள் கோமதியின் வீட்டிற்கு வந்தபடி இருந்தார்கள். பார்வதியின் அறையில் தனது துணிப் பைகளையும், பாடப்புத்தகங்களையும் வெண்தாமரை வைத்துக் கொண்டிருக்கும் பொழுதே, பார்வதி குளித்துமுடித்து பாவடையை மார்வரை தூக்கி கட்டிக் கொண்டு வந்துநின்றாள்.
பார்வதி எதுவும் சொல்லாமலேயே வெண்தாமரை அறையை விட்டு வெளியேறினாள். பார்வதி தனது துணிகளை மாற்றிக் கொண்டு ஹாலிற்கு வந்தாள். அவளைப் பார்த்த குழந்தைகள் அனைத்தும் தங்கள் குரலை முடிந்தளவு உயர்த்தி “குட்.. மார்..னி..ங் மிஸ்..” என்றன.
நாளாவது, ஐஞ்சாவது டெஸ்ட் முடிச்சவங்க எல்லாம் வரிசையா வாங்க என்றாள், ஆங்காங்கே அமர்ந்திருந்த சிறுவர்களும், சிறுமிகளும் படபடவென வந்தார்கள். கோமதி டீச்சர், பார்வதிக்கு தான் வைத்த காபியை எடுத்துவந்து தந்தார். பார்வதி அதை வாங்கிக் கொண்டு வெண்தாமரையை பார்க்க, தான் வெண்தாமரையை மறந்துவிட்டிருந்ததை கோமதி எண்ணினால். அதை சமாளிக்க “என்ன தாமரை நீ பல்லுவிளக்கினியா?” என்றாள். “இல்லை டீச்சர்”. தான் எதிர்ப்பார்த்த பதில் வந்ததும் கோமதி குசியானாள்.
“பல்லு வெளக்கற பழக்கம் தான் இல்லை, வெளிக்கி போயிட்டு குண்டியை கழுவற பழக்கமாவது இருக்கா” என்றாள். கோமதியின் கொச்சையான வசையைக் கேட்டு டியூசன் குழந்தைகள் விழுந்து விழுந்து சிரித்தன. பார்வதிக்கும் சிரிப்பு வந்தது, வழமையாக கோமதி அப்படி பேசுபவள்தான் என்றாலும் தன்னை டீச்சர் ஒரு மகளைப் போல எண்ணிதான் படிப்பிற்காக வீட்டில் அனுமதித்திருக்கிறாள் என்று நினைத்த வெண்தாமரை மனம் வெதும்பியது.
வெண்தாமரையின் முகம் கோணுவதை கண்ட பார்வதி “ஸ். ” என்று டியூசன் குழந்தைகளை அடக்கினாள். மிரண்டிருந்த தாமரையின் அருகே சென்று அவள் கைகளை அனைத்தவாறு குளியறை இருக்கும் இடத்திற்கு அழைத்துவந்தாள். குளியல் அறை அவள் டியூசன் சொல்லித்தரும் ஹாலின் ஓரத்தில் அமைந்திருந்தது. அதனருகே வீட்டின் பின்வாசலுக்கான வழி இருந்தது. ஏதாவது இழவுக்கு சென்று வந்தால் வீட்டினுள் நுழையாமல், பின்வாசல் வழியாக குளியறைக்கு செல்ல ஏற்றவாறு வடிவமைக்கப்பட்டிருந்தது. அம்மா சொன்னத எதையும் காதுல வாங்காதே. புதுசா கேட்க அப்படிதான் இருக்கும். பழனுனா சரியாகிடும். இப்ப குளி இந்த துண்டை எடுத்து துவட்டிக்கோ என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் டீயூசன் குழந்தைகளுக்கு பாடம் எடுக்க சென்றாள்.
இதுவரை வாய்க்காலும், ஆற்றலுமே குளித்துப் பழக்கப்பட்டிருந்த வெண்தாமரைக்கு இந்த குளியறை புதுமையாக இருந்தது. குளியல் அறை என்பது நாற்புறமும் தட்டியும், நடுவே திறந்த வெளியையும் கொண்டது என்பதை மறந்து அங்கிருந்த விலையுர்ந்த டேப்புகளையும், சவரையும் கண்டு வருடினாள்.
சவரின் டிர்கரில் கைப்பட்டு பூப்போல தண்ணீர் அவள் மீது வந்து விழுந்தது. அதில் நனைந்திடும் ஆர்வத்தில் ஆடைகளை கூட அவிழ்க்கவில்லை. அவளுடைய மெல்லிய ஆடைகள் நீரில் நனைந்து பெரிய முலைகளையும், அதன் காம்புகளையும் வெளிகாட்டிய தொடங்கின.கழுத்துக்கு கீழே தொங்கிக் கொண்டிருந்த மார்புகளைப் பிடித்து நீரில் காண்பித்தாள். அதில் விழுந்த நீர்த்துளிகள் வழிந்து அவளது வயிற்றுப் பகுதியை தொட்டது. அதில் குளிர்ந்து அவள் உடல் சிலிர்த்தது. அப்படியே நீராடும் சுகத்தோடு மெதுவாக சிறுநீர் கழித்தாள். அது பாவாடையின் உள்ளே பொழிந்து நனைந்திருந்த உடலில் இளம் சூட்டினைக் கிளப்பியது.
இனி உடையேதும் வேண்டாமென அவள் சட்டையின் அடிப்பாகத்தில் கைவைத்து மேலே எழுப்பினாள், உள்ளாடை அணியாத அவளின் மேல் உடல் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் வெளிச்சத்திற்கு வந்தது. வயிற்றுப் பகுதியை இலகுவாய் கடந்திட்ட சட்டை, அவள் மார்புப் பகுதியின் அதிக அளவில் சிக்கி திணறி வெளியேறியது. இரண்டு மாங்கனிகள் போல அவள் உடலில் மார்புகள் தொங்கிக் கொண்டிருக்க. அவள் அதைப் பிசைந்து கொடுத்தாள்.அதன் பின் பாவாடையினை பிடித்திருந்த நாடாவினைத் தடவி, அதன் நுனியில் இட்டிருந்த முடிச்சினை அவிழ்தது விடுவித்தாள். பாவாடை அவளது வழவழப்பான தொடைகளில் ஊர்ந்தபடி சரிந்தது. அவளது புண்டை சற்று கருமையான நிறத்தில் அதிக முடிகள் சூழ இருந்தது. இதுவரை அப்பிரதேசத்தினைப் பாதுகாத்திருந்த ஆடை நழுவியதால் இப்போது முழுவதுமாக குளிர்ந்த நீரில் பட்டு மீண்டும் அவளை குளிர் தொற்றிக் கொண்டது. தன்னை மறந்து குளித்துக் கொண்டிருந்தவளை “டொக்..டொக்..” என குளியறைக் கதவுகளை யாரோ தட்டும் சத்தம் நினைவுக்கு கொண்டு வந்தது. அவள் குளிக்க தொடங்கி வெகு நேரம் ஆகியிருந்ததை டியூசன் குழந்தைகளின் நிசப்தம் காட்டிக் கொடுத்தது.
ஏய்.. தாமரை. உள்ளேப் போய் எவ்வளவு நேரமாகுது. இன்னுமா குளிச்சுக்கிட்டு இருக்கற.
வந்துட்டேன் டீச்சர். பதற்றத்தில் ஈரமான பாவடையை எடுத்து மாரில் கட்டிக்கொண்டு, துண்டை எடுத்து தலையில் போட்டாள். கதவின் தாளை நீக்கிவிட்டு ஈரம் சொட்ட சொட்ட நின்றாள். ஈமாகி உடலோடு ஒட்டியிருந்த பாவடையில் முலைக்காம்பு மட்டும் கருப்பாக புடைத்துக் கொண்டு நின்றது. அதையொட்டி உடலின் சில பாகங்கள் ஈரத்துணியில் அப்பட்டமாக தெரிந்தன. எல்லாவற்றையும் பார்த்துவிட்டு மெலிதாக சிரித்தாள்..
அந்த சவரையும் ஆப் பண்ணுடி. தண்ணீர் தொட்டி முழுசுமே தீர்ந்திடும் போலிருக்கு. அவள் சவரை அடைத்துவிட்டு ஹாலில் நடந்தாள்.
ஏ.. கழுத அங்கே நின்னு முழுசா தொடச்சுட்டு உள்ளுக்கார போ. எல்லா இடத்துலேயும் ஈரமாக்கி தொலைச்சுடாதே என்று சமையல் அறைக்கு சென்றாள் கோமதி. அவளுக்குப் பின்னே பார்வதியும் சென்றுவிட்டாள். யாருமில்லாமல் வெறித்திருந்த ஹாலில் வெண்தாமரை மட்டும் நின்றிருந்தாள்.
சரி டீச்சர். தலை மயிரை முதலில் துடைத்தெடுத்தாள். அடுத்து முகத்தில் பூ போல ஒத்தி எடுத்துவிட்டு,. கைகளையும் கால்களையும் துடைத்தாள். சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு சட்டென ஈரப்பாவடையை அவிழ்த்துவிட்டாள். அது வட்டமாக விழுந்தது. பளீரென அடிக்கும் வெளிச்சத்தில் கொத்து கொத்தாக அவளுடைய முலை தொங்கிக் கொண்டிருந்தது. அதில் நீர் முத்து முத்தாக இருந்தது. அதையெல்லாம் துடைத்துவிட்டு. புண்டையை துடைக்க காலை அகட்டிவைத்து முன்னே துண்டை விட்டு பின்னால் எடுத்தாள். முதுகை துடைக்க கைகளால் துண்டைச் சுற்றிவிட்டு பின்னுக்குத் தள்ளி ஒரு தேய் தேய்த்தாள். சூத்தில் மட்டுமே நீர்த்துளிகள் இருந்ததன. அதற்காக துண்டை இடுப்போடு கட்டியபடி அணைத்து ஒரு தேய் தேய்தாள், பிறகு மார்போடு சேர்த்துக் கட்டிக் கொண்டாள். சற்று உயரம் கம்மியாக இருந்தமையால்,.. வளவளப்பான தொடையும், மார்பிளவுகளும் நன்கு தெரிந்தன.
சமையல் அறையிலிருந்து கோமதி வெளியே வரவும், வெண்தாமரை கீழே குணிந்து ஈரப்பாவடையை எடுத்து பிழிந்து காயப்போட்டாள்.
தாமரை உள்ள பார்வதி அக்கா இருக்கா.. அவக்கிட்ட தோசைப் போடச் சொல்லி சாப்பிட்டுக்கோ. நான் பள்ளிக்கூடத்துக்கு போயிட்டு வந்துடறேன். அவ கூட சேரந்து கதையடிக்காம ஒழுங்க படிச்சு வையி. என்று சொல்லிக் கொண்டே அவளது அங்கங்களை கண்களால் அளந்து கொண்டிருந்தாள். பார்வையில் மார்பு பிளவுகள் இன்னும் கிரக்கம் கொடுத்தன. கொஞ்சம் சிரமப்பட்டு அதிலிருந்து மீண்டு தனது வழக்கமான பையையும், குடையையும் எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பிச் சென்றாள்.
பார்வதியக்கா.. என்று கூப்பிட்டுக் கொண்டே சமையல் அறைக்குச் சென்றாள் வெண்தாமரை.
அங்கே ஜன்னலோரத்தில் அமர்ந்து சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்த பார்வதி சிரித்துக் கொண்டே. இங்கே இருக்கேன் என்றால்.
அக்கா தோசையை நானே போட்டுக்கறேன். இந்த அடுப்ப பத்த வைச்சு தாரியாக்கா.. வாயுருவுளை (கேஸ்) அடுப்புல எனக்கு பழக்கமில்லை.
அதெல்லாம் வேணாம்டீ. நான் முன்னமே போட்டு வைச்சுட்டேன். அந்த ஹாட் பாக்சுல இருக்கும் அதை எடுத்துக்கோ.
சரிக்கா.
ஆமாம் அதென்னடி உனக்கு மாருக்கு கீழே இவ்வளவு பெரிசா மச்சமிருக்கு.
வெண்தாமரைக்கு குப்பென வியத்ததது.
அக்கா பார்த்துட்டீயா..
ம்கூம். இதுக்கு எதுக்கடி ஷாக்காகுற. நீ சாக்காக வேண்டியது இப்பதான் என துண்டின் முனையைப் பிடித்து இழுத்தாள்..
தாமரை மார் வரை கட்டியிருந்த துண்டினை பார்வதி ஆசையோடு இழுத்தாள். அக்கா. என்று கத்திக் கொண்டே துண்டினை பலமாக பற்றிக் கொண்டாள் வெண்தாமரை. “ஏன்டீ இப்ப இப்படி கத்தற, பள்ளிக்கூடத்துக்கு போயிருந்த அம்மாவே உன்னோட சத்தத்தைக் கேட்டு திரும்பி வந்துடுவாங்க போலிருக்கே.”
“அக்கா.. எதுக்குகா இந்தத் துண்டை பிடிச்சு இழுக்கற..”
“ம்.. ஒன்னும் தெரியாத பாப்பாவாக்கும். இம்மாம் பெரிய மல்கோவா மாம்பலம் இரண்டு வைச்சுருக்கற. இதோ பாரு எனக்குதான் இருக்கே சூப்பிப் போட்ட மாங்கொட்டை மாதிரி. அதான் எப்படி இவ்வளவு பெரிசா இருக்குன்னு பார்க்கத்தான் இழுத்தேன்.” என தன்னுடைய மாராப்பை கீழே போட்டாள். இருக்கிறதா இல்லையென தேடிப்பார்க்கும் அளவுக்கே இருந்தன பார்வதியின் மார்புகள்.
“அக்கா.. அதுக்கெல்லாம் என்னாக்க செய்ய முடியும். பெரிசா இருந்தா என்ன.. சின்னதா இருந்தா என்ன” என்று வெகுளியாக கேட்டாள்.
“அடிப் போடி.. இந்த மாரை வைச்சுக்கிட்டு என்னால ஒரு பக்கம் போக முடியல. எல்லா வயசுப்பயலும் என் காதுபடவே மட்டை, பெண்ச்சுன்னு கிண்டல் பண்ணறாங்க”
“நீ.. முதல உன் முலையைக் காட்டு. எப்படி அது இவ்வளவு பெரிசா கிடக்குன்னு நான் பார்த்தே தீருவேன்.” என்று துண்டை பிடித்து இழுத்தாள். பேச்சில் கவனத்தை வைத்திருந்த வெண்தாமரையால் அவளுடைய வேகத்திற்கு ஈடு கொடுக்க முடியவில்லை. சற்று முன்பு எப்படி நிர்வாணமாய் நின்று துவட்டிக் கொண்டாளோ, அது போல இப்போது நின்றாள். ஆனால் யாரும் தன்னை பார்க்கவில்லை என்ற தெகிரியத்தில் நின்றது. இப்போது ஒருத்தி ஏதோ படத்தில் கற்பை சூரையாடும் வரும் பொன்னபலம் போல வந்து துணியை உருவிவி்ட்டாளே என்று நினைத்தாள்.
அவளுடைய ஒரு கையால் புண்டையை மறைத்துக் கொண்டும். ஒரு கையை மார்புக்கு குறுக்கே மறைத்து வைத்துக் கொண்டும் நின்றாள்.
“அக்கா.. வேணாம்கா.. இதெல்லாம் தப்பு.”
“ஒன்னும் தப்பெல்லாம் இல்ல. அந்தக் கையை வைச்சு ஏண்டி மறைக்கிற. இப்ப பாரு முழுசாவா தெரியுது. மேல கொஞ்சம் கீழ கொஞ்சமுன்னும் மொலை கொஞ்சமாத்தான் தெரியுது.” என வருத்தப்பட்டாள் பார்வதி. அவளுடைய வேதனையான பேச்சு பார்வதி வெளி இடங்களுக்கு சென்று அதனால் பட்ட அவமானங்களின் சாட்சிகளாக வெளிவந்தன.
மார்பு வெறும் சந்ததிக்கு பால்தருகின்ற உறுப்பாக மட்டுமே இருந்திருந்தால் இதனை அத்தனை சிரத்தையோடு பெண்கள் கவனித்துக் கொள்ள மாட்டார்கள். வெறும் புண்டையை மட்டும் மறை்துக் கொண்டு வாழும் மலைவாசக் கூட்டத்திலா இருக்கிறாள் பார்வதி. மாரின் அளவினை வைத்தே பெண்ணின் காம அழகை எடைபோடும் தமிழ்நாட்டில் அல்லவா இருக்கிறாள். தட்டையான மார்புகளை உடையப் பெண். தானே வந்து என்ன ஓக்கறீயா என்றால் தயங்கி தயங்கி ஓடிவிடுவார்கள் கட்டிளம் காளைகள்.
அதே பெரிய மார்பு கொண்ட பெண்ணொருத்தி தன்னுடைய மாராப்பை சிறிது இறக்கி காட்டினாலே, இங்குள்ள இளம் சிங்கங்களுக்கு பூழ் விடைத்துக் கொள்ளும். காமத்தின் ஓர் அங்கமாக மார்பும் மாறிவிட்டதால் பார்வதி மிகவும் கவலை கொண்டாள்.
எத்தனை நேரம்தான் வெண்தாமரை கைகளால் மூடிக் கொண்டிருக்க முடியும். பார்வதி தன்னுடைய கண்களை அகலமாக விரித்து வெண்தாமரையின் அங்கங்களை அளந்தாள். தாமரையின் மார்பின் மேல் பாகத்தினை அவளை நெருங்கித் தொட்டாள். மிருதுவான பகுதியான மார்பு பார்வதியின் கைப்பட்டதால் மேலும் குழையத் தொடங்கியது. தாமரையும் தன்னுடைய கைகளை எடுத்துக் கொண்டாள். சகஜ நிலைக்கு வந்தபின்
ஏன்கா.. நான் மட்டும் இப்படி அம்மனக்கட்டையா நிக்கறேன். நீ எல்லாத்தையும் போட்டுக்கிட்டு நிக்கறீயே என்றாள். அதைச் சொன்னதும் தன்னுடைய துணிகளை வேக வேகமாக கழட்டி தானும் நிர்வானமாக நின்றாள் பார்வதி.
இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொள்ளாமல் நெருங்கினர். தாமரையின் மார்பை பட்டென இருகைகளாலும் பிடித்தாள் பார்வதி. அவளுடைய அழுத்ததில் அப்படியே பிசைந்தாள். அதிகமான சதையால் நெஞ்சுக்கூட்டில் ஒட்டிக் கொண்டிருந்த மார்புகள் பார்வதியின் கைகளில் தவழ்ந்தன. அடிப்பதியில் வருடிவிட்டாள். அந்த வருடளில் தாமரையின் முலைக் காம்புகள் விரைத்தன. அதைச் சுற்றியிருந்த கருப்பு வட்டமிட்ட தோல்கள் இருகின.
முன்பு பார்த்தைவிட முலைக்காம்புகள் பெரியதாக நின்றன. ஏன்டீ இப்படி விடைச்சுக்கிட்டு நிக்குது. மூடுவந்தா ஆம்பளைங்க பூழ்தான் விடைக்குமுன்னு நினைச்சேன் பொம்பலைங்களுக்கும் விடைக்குமா. என்றாள் பார்வதி.
நானும் இப்பத்தான்கா பார்க்கறேன். அந்த கருப்பு வட்டம் கூட பெரிசாயிட்டமாதிரி இருக்கு. அக்கா போதும்கா. இதோடு விட்டுடுங்க.
என்னது விட்டுடவா. என்று தாமரையில் புண்டைக்குள் தன்னுடைய விரலை வி்டடாள்.
ஐயோ நான் இதை சொல்லல. என்று தாமரை முனகினாள்.
பார்வதி, தாமரையின் தடித்த முலைக்காம்புகளில் வாயைவைத்து உறிஞ்சினாள். நாக்கால் முலைக்காம்பையும், வட்டத்தையும் சுற்றினாள். எச்சல் மார்பில் ஒழுகியது. அதோடு புண்டையில் நடுவிரலை விட்டு முடிந்தமட்டும் வி்டடு விட்டு எடுத்துவி்ட்டாள்.
அப்படியே சொக்கி நின்ற தாமரைக்கு அதிச்சி கொடுக்கும் விதமாக அவளின் உதடுகளைப் பற்றி முத்தமிட்டாள். அவளுடைய உதடுகளுக்குள் தன்னுடைய நீளமான நாக்கினை விட்டாள். அது தாமரையின் பற்கள் கோட்டையில் இடித்தது. பார்வதியின் நாக்கை கவ்வுதற்று பற்களின் கோட்டையை திறந்துவி்டடாள் தாமரை. பார்வதியின் நாக்கும் தாமரையும் நாக்கும் சந்தித்துக் கொண்டன. இருவரின் எச்சல்களையும் பரிமாரி்க்கொண்டு அழுத்தமாக கட்டியணைத்தனர். பார்வதி அவள் புண்டையை நோண்டுவதை வி்டடாள். இருவரும் தங்களுடைய கைகளை அடுத்தவரின் சூத்தில் வைத்து இருக்கினர். இந்நேரம் பார்வதி ஆனாக இருந்திருந்தால் தாமரையின் புண்டைக்குள் பூழ் போயிருக்கும். அப்படியொரு அழுத்தாமான அணைப்பு.
தாமரை முத்தத்திலிருந்து விலகி பார்வதிக்கு உச்சியிலிருந்து முத்தம் கொடுத்துக் கொண்டே கீழே வந்தாள். ஏழாவது எட்டாவது படிக்கின்றன பிள்ளைகளுக்கு இருப்பது போல சின்ன அளவுக்கே வளர்ச்சியடைந்த மார்பத்தில் தாமரை விளையாடினாள். கைகளை வைத்து பிசைந்து எடுத்தாள். அப்படியே கீழே குணிந்து பார்வதியின் தொப்புளுக்கு அழுத்தமான முத்தம் பதித்தாள். அந்த சுகத்தை விட இன்னும் குணிந்து முட்டியிட்டு பார்வதியின் கால்களை அகட்டி அவளுடைய புண்டைக்குள் நாக்கைப் போட்டாள். பார்வதிக்கு என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை. காலை எதுவுமே தெரியாத பெண்ணாக வந்த வெண்தாமரையா இது என வியந்தாள். பார்வதியின் புண்டைக்குள் இருந்த முடிச்சுப் பகுதியில் தாமரை நாக்கால் விளையாடியபோது பார்வதி தன்னை மறந்து நின்றிருந்தாள்.
தாமரை இதுக்கு மேல இங்க முடியாது வா திண்ணைக்கு போயிடலாம் என்று நடுக்கூடத்தில் இருந்த திண்ணைக்கு அழைத்துச் சென்றாள். அங்கு இருவரும் நிர்வாணமாய் கட்டிப்புரண்டார்கள். பார்வதி சந்தோசத்தில் தாமரையின் புண்டையை நக்கினாள். அவளுடைய பருப்பினை கடித்து செல்லமாக இழுதாள். வேதனையுடன் சுகமும் அடைந்தாள் தாமரை. இருவரும் கால்களை நீட்டி அமர்ந்து கொண்டனர். பார்வதி, தாமரையில் ஒற்றைக் காலை மேலை தூக்கிக் கொண்டு தொடைக்கு அருகே சென்றால் இரு புண்டைகளையும் ஒட்ட வைத்து தேய்த்துவி்ட்டாள். இரண்டு புண்டைகளும் சொக்காத சுகத்தை தந்தன. அப்படியே புண்டைகளை வைத்து மாவுபோல அரைத்து எடுத்தனர். இருவருக்கும் உச்சம் வந்தது. அப்படியே ஒருவர் மீது ஒருவர் சாயந்து அமர்ந்து கொண்டார்கள்
